پست های وبلاگ

مقدمه :

 

ايرانيان  در چهارشنبه سوري ، به افروختن  آتش  مي پردازند . هم اكنون كردها و برخي از مردم  اران و تاجيكستان  نيز ، دوبار در آخر سال  بر بالاي  منازل  خود آتش  مي افروزند. يكي در چهارشنبه  ي آخرسال و ديگري  در شب  نوروز .

آتش افروزي در ايران پيش از اسلام  در هنگام  عيد  ، در شب  جشن  نوروز بوده . پس از اسلام  چون  مهاجمان  به خاطر ناآگاهي از فلسفه ي  آتش  ،با آتش افروزي  مخالف  بودند و آن را شرك مي دانستند .ايرانيان به خاطر اين كه آداب و سنن نياكان  خودرا فراموش  نكنند در روز چهارشنبه  كه  براي  مهاجمان  تازي  روزي  نحس  بود ، آتش  افروختند و اين  گونه  قلمداد كردند كه ما مي خواهيم  نحسي  اين روز را بزداييم .بدين گونه آتش افروزي  شب  عيد ايرانيان  به روز  چهارشنبه  افتاد . اما برخي از اقوام  ايراني  هم چون  كردان  شب  عيد نوروز  نيز  آتش  مي افروختند و هنوز هم  مي افروزند. 

 

فلسفه ي آتش  در آيين  زرتشت :

 

چون  آتش  ، بزرگترين  پاك  كننده  و در عين  حال  پاك  ترين  و نوراني  ترين  آخشيج است . از اين رو سمبول  كيش  زرتشتي  به  حساب  مي  آيد.برخي  نا آگاهان  بر اين  باورند كه  چون  زرتشتيان  به سوي  نور و آتش  عبادت  مي كنند ، آتش پرست  هستند، حال آن كه  اين  باور  اشتباه  است  چرا كه  زرتشتيان  به هيچ  وجه  آتش پرست  نيستند بلكه  آتش را رمزو سمبول  اهورامزدا مي دانند .

فردوسي دراين  باره  مي  فرمايد:

نگويي كه اتش پرستان  بدند              پرستنده ي پاك  يزدان  بدند

زرتشتيان هميشه  به ياد  خداوند مزداي بي همتا هستند و اورا نيايش  مي كنند و مي گويند : " اهورامزداي  پاك  را مي ستاييم " و مي گويند : "اي  اهورامزدا از تو ياري  مي جوييم ."

زرتشت  با برگزيدن آتش  به عنوان  سمبل  دين  خود از پيروان  خود خواسته  است  كه :

1-همانند آتش  پاك و درخشان  باشند

2-همان كونه  كه شعله هاي  آتش  به سوي  بالا زباله  مي كشد پيروان  دين  هم  به سوي روحانيت ، به سوي  انسانيت و سرانجام  به سوي  ترقي و تعالي  پيشروي كنند.

3- همان  گونه  كه شعله  هاي  آتش هرگز  به سوي  پايين  جذب  نمي شود ، آنان هم سعي  كنند مجذوب  خواهش  هاي  پست  نفساني  نشوند و هميشه  آمال بزرگ  معنوي  را در نظر  داشته  باشند.

4- همان گونه  كه  آتش ، چيزهاي ناپاك  را پاك  مي كند و خود آلوده  نمي شود  آنان  هم  با بدي  بستيزند بي آن كه خود را آلوده ي بدي ها كنند.

5- همان گونه  كه از يك  اخگر مي توان  آتشي  برافروخت  با روح  و فكر  يك انسان  نيكوكار نيز ، روان هاي  بي شماري  پاك  و منزه  خواهد شد.

6-آتش با هرچه  تماس  بگيرد ان را مثل  خود شفاف و درخشان  مي كند ، فرد بايد پس از برخوردشدن  از فروغ  دانش و بينش  ، ديگران را از فروغ  نيكي  بهره مند  سازد.

7- همان  گونه  كه آتش فعال و بي قرار است  و تا پايان  عمر ، حتي  لحظه اي از كوشش  باز  نمي ايستد ، انسان  هم  بايد  مانند آتش  فعال  باشد واز كار و كوشش  باز  نايستد . اما آتش  كه درون  آدمي را از آلودگي  پاك  مي كند جز اشا (راستي ) نيست  كه از راه اصول  سه گانه ي هومت (انديشه ي نيك ) ، هوخت  ( گفتار نيك ) و هورشت  ( كردار نيك )به دست  مي آيد.