سوگ بلند

از غزلهای قدیمی ام است با کمی زبان کهن

اندکی اخم و سپس می گذری دیگر هیچ

سهم من چیست بجز دربدری  دیگر هیچ

عشق و احساس فقط حادثه بود ای آتش

در دلم مثل جنون شعله وری دیگر هیچ

آمدی کشور دل محو پریشانی شد

بی گمان هجمهء قوم تتری دیگر هیچ

توی این عرصه دلدادگی ای سوگ بلند!

تو فقط در غم و اندوه سری دیگر هیچ

گاه شیدائیِ پرواز، مرا خاک شوی

لای چرخم تو فقط چوب تری دیگر هیچ

این چه عشقی است که با شعبده می رانیش آه!

وقت پیدا شدنت بی اثری دیگر هیچ

گرچه کوچیدی و در خاطره هایت مُردم

در دلم نیست بجز تو خبری دیگر هیچ.

مهر 78 کرمانشاه.