بیا تا بگویم دم گوش تو

بیا تا بگویم دم گوش تو
که شاید نگردد فراموش تو
بیا تا بهانه کنم راز خود
و ناگه بیافتم در آغوش تو
چنان گیرمت در بغل تنگ تنگ
زنم بوسه بیخ بنا گوش تو
سپس جام لبها به هم بر زنیم
می جام جان نوش من نوش تو
بگویی که آخر بیامیزمت
بنازم به تو با همه هوش تو
پس از این همیشه بود در سرم
همه شور شیدا همه جوش تو
برو در خموشی کنون مرتضی
که گوید همه جان خاموش تو

مرتضی