تغییر

آمدی تا بار دیگر چشم را دریا کنی

این اسیر موجی و دلداده را رسوا کنی

آمدی تا بشکفد در دل هوای بودنت

در مسیر کوی مجنون ، خویش را لیلاکنی

آمدی در کوچه باغ خاطره پنهان شوی

رخصت دیدار را با بوسه ای اعطا کنی

رفتنت پایان تلخی بود بر احساس من

آمدی از سرنوشتم غصه را منها کنی

آمدی تابشکنی درهم فراق و هرچه بود

تاکه مست ازحال و غرق از صحبت فرداکنی

آمدی جانم به قربانت بمان خوب آمدی

تا دمی بی دغدغه ، تغییر را امضا کنی

گفته بودی وقت رفتن "عاشقم...اما...ولی...."

آمدی نفرین بر آن " تردید " و بر  "اما" کنی

شعر من تکرار یک حرف است زیبا، یک کلام

آمدی تا بار دیگر عشق را معنا کنی