آينه

آنقدر به آينه ها خيره شدم

من را ,نديده

چشمم , سپيد گشت

آن, من

ز چشم تو

در لحظه اي, ناپديد گشت

مه ,بر دلش, نشست

دستي به او زدم

باران گرفت و

اشكش شديد گشت

آن قلب مهربان

از بي وفايي زمان

چون  تكه اي, حديد گشت

آرامشم كنون

در پاي عشق تو

 قرباني نگاه پر شرار تو

شهيد,گشت

هر خاطري ز من

در قلب تو نديد گشت

اين آينه شكست

سنگي به روي سينه اش نشست

از اين زمان لال

از اين جهان كور

معلول خاطره شده

هر تكه اش كنون

يك اينه شده

در حسرت نگاه يك مني

در خلوت سياه و پر سكوت

در انتظار آتشي ز روشني

اين آينه چقدر

نديد و بدبد گشت!!!!!!!!!!

پ.ن

چه كنم ؟

اين همه غوغاي درون

همه از شوق دو وصل است

يكي آن خدايي كه تو را آفريد

و عشق

كه مرا

به صليب نگهش دار زده!!