روز زن...کمی متفاوت...

زنی را می شناسم که آنقدر ها هم دور از  چشم نیست

زنی که تمام روزهای بی حوصلگیش

جمله خلاصه شدند در شوقی محکوم به مرگ!

زن که باشی

درد که داشته باشی

عاشق که باشی

عاشقیت گناه هم که باشد!!!!

آنوقت محکومی به مرگ!

و مرگ تنها طناب دار نیست...یا سنگسار

مرگ همین لحظه های دلتنگی ست که گلوی دوستت دارم ها

 را می فشارد

مرگ همین بغضهای نیمه شبان است که درد را هجی

می کنند

زن که باشی

تنها هم که باشی

عاشق هم که باشی...

دست خودت نیست...خواهی نخواهی درد می کشی...

لحظاتی هست که هیچ چیز این دنیا قانعت نمی کند

و تو فقط نیاز به اندکی مردن داری......

تقدیم به تمام عزیزانی که در درد خلاصه می شوند

بهار باشید و عشق شکوفه کنید