سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

شنبه 29 ارديبهشت 1403
    11 ذو القعدة 1445
    • ولادت حضرت امام رضا عليه السلام، 148 هـ ق
    Saturday 18 May 2024
    • روز جهاني موزه و ميراث فرهنگي
    به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

    شنبه ۲۹ ارديبهشت

    خدا خدای من است...

    شعری از

    مهدی خدایی (آیدین)

    از دفتر عاشقانه هایی برای خدا نوع شعر دلنوشته

    ارسال شده در تاریخ چهارشنبه ۱۰ مهر ۱۳۹۲ ۰۴:۰۳ شماره ثبت ۱۸۸۸۰
      بازدید : ۷۷۳   |    نظرات : ۲۶

    رنگ شــعــر
    رنگ زمینه

    خدا مهربانترین یار من است
     آن هنگام که جز کینه و نفرت و نامهربانی نمی بینم
    و هر چیزی می بینم برایم درد می آورد و تنهایی جانسوز.

    خدا شاعر درون من است
    آن هنگام که در گوشه ای از اتاق تنهاییم می نشینم
    و چیزی برای ابراز محبت و عشق به او ندارم
    و او می خواند بهترین شعرها و زیباترین آوازها را.

    خدا آرزوی شب و روز من است
    آن هنگام که با وجود نداری و فقر مرا عاشقانه در آغوش می کشد
    و صدا می کند مرا با نوری از آخرین نقطه خورشید
    و می بیند مرا با وجود تمام کوچکیها و خردیهای وجود خاکیم.

    خدا لحظه آغاز من است
      آن هنگام که  ذره خاکی ،
    گم در غبار و طوفانهای زمین بودم و کسی نبود که وجودم را باور کند.

    خدا گرمی دل آرام من است
    آن هنگام که در سردی روزگار و زیر سوز برفهای زندگی یخ می زنم
    و می لرزم چون  گنجشکی کوچک در حیاط بی کسی
    و تلاطم افکار فرسوده زمینی

    خدا رویش گلهای وجود من است
    آن هنگام که در باغچه تنهایی خویش چیزی جز علفهای هرز و بدبو نمی یابم
    و او می کارد در وجودم گلهای زیبا و عطر دل انگیز بهار.


    خدا باغبان باغچه وجود من است
    آن هنگام که در نگاه مردمان چیزی جز مرگ و پایان نمی بینم و می شکنم
    گلدان هرز بودنها و ناتوانیها
    و می بویم عطر گلها و می شنوم نغمه بلبلها را.

    خدا بهترین کلام من است
    آن هنگام که کلامی نمیام برای ادعای عاشقانه ام
    و سخنی نمی یابم برای داشتن او.

    خدا عاشقانه ترین پیام من است
    آن هنگام که کسی به حرفهایم نگاه نمی کند
    و مرا بی خبر از تولد و بودن به سمت تاریکی و جهل می کشاند.

    خدا  آخرین دلیل بودن من است
    آن هنگام که از زجرهای دنیا و زنجیرهای اسارتم چیزی
    جز درد و قطرات خون قلبم نمی یابم
    و فریاد می زنم بی صدا در قعر قفس غمها و سیاهی هایم.

    خدا گوهر وجود من است
    آن هنگام که در قعر دریا با صدف تو خالی وجودم
    حس غربت و خفگی به من  دست می دهد  و
    تنها اوست که وجودم را با ارزش و زیبا می کند .

     خدا  نم نم باران شبانه من است
    آن هنگام که در ابرهای سیاه و دلگیر زندگی چیزی برای امید  بودن
     نمی یابم و می ترسم از غرش ابرها و می گریم در سکوت.

     خدا خدای من است
    دوست داشتنی تر از همه عشقها وبارانها و ترانه های غروب
    و مواجتر از زیباترین رقص موجهای غلتان در دریای آبی و زلال هستی...

    __________
    نثری از

    وبلاگ عشق مخصوص خدا که دوسش داشتم ان شالله شما هم خوشتون بیاد...

    پی نوشت:

    سکوت زیباترین کلام من است...

    .
    در پناه خدای باران...

    .
     

    ۰
    اشتراک گذاری این شعر

    نقدها و نظرات
    تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


    (متن های کوتاه و غیر مرتبط با نقد، با صلاحدید مدیران حذف خواهند شد)
    ارسال پیام خصوصی

    نقد و آموزش

    نظرات

    مشاعره

    کاربران اشتراک دار

    کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
    استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
    0