جانان من

مرا عهدی است با شادی که شادی آن من باشد
مرا قولی است با جانان که جانان جان من باشد

به بر دائم من و اوییم ز شب تا به سحر هر شب
نخواهم من به جز او را که او رضوان من باشد

چو در چشمان ناز او نگاه خود بدوزم من
در آن بینم خدایم را که او برهان من باشد

چو عطشان از لب دریا بنوشم من ز لبهایش
شوم سیراب هر دم بیش که او باران من باشد

خدای من همه هر شب به سان وی کند جلوه
سپاست گویم ای یزدان که او فتان من باشد

تو آن یزدان پاکی که نهم چشمم قدمگاهت
بسی بر خود ببالم من که او سلطان من باشد

ندایش ده که ای مه رخ چو دستان بر رهت بینی
پذیرا بایدش باشی که او دستان من باشد

MJGoodlooking