آغوش

از عشق گریزان و دلم طالبِ آغوش کسی نیست

چون کودکِ از شیر گرفته شده با تلخیِ فلفل 

 

علاوه بر انواع تنبیه های بدنی و روحی که در مدرسه و خانه میشدیم من جمله فلک کردن، کتک زدن با چوب و شیلنگ و ترکه و خط کش و کمربند، قراردادن خودکار لای انگشت و فشار دادن ، کلاغ پر و سینه خیز بردن دور حیاط مدرسه ، تهدید و زندانی کردن در سیاه چال مدرسه و زیرزمین خانه و موارد دیگر که دست کمی از شکنجه های روانی و جسمی "کا گ ب" و اردوگاههای نازی و شکنجه گاههایی نظیر ابوغریب و اشرف نداشت از دیگر مواردی که برگ زرینی در خاطرات نسل سوخته ما به حساب می آید جدا کردن از آغوش وشیر مادر با روشهایی ضربتی و انتحاری از قبیل مالیدن فلفل و سم و ... به سینه مادر بود که کودک علاوه بر سوزش لب و دهن و مجاری گوارش به یکباره دچار افسردگی و خلا عاطفی و یاس فلسفی میشد و تا مدتها از آغوش و سینه مادر فراری . وقتی عزیزترین کسانمان اینگونه ما را میسوزاندند چه انتطاری میتوان داشت از غریبه ها که نیایند و به آتشمان نکشند و نروند؟؟؟ ...

رحیم نبی