سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

چهارشنبه 26 ارديبهشت 1403
    8 ذو القعدة 1445
      Wednesday 15 May 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        چهارشنبه ۲۶ ارديبهشت

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        رسالت شعر
        ارسال شده توسط

        سیاوش پورافشار

        در تاریخ : پنجشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۳ ۰۴:۱۶
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۷۷۷ | نظرات : ۱۳

         هنر و خاصه شعر در صورتی مطلوب اند که خصوصیات زیر را از دیدگاه حقیر داشته باشد در غیر این صورت شعر که نه بلکه بدلی گمراه کننده برای آن خواهد بود:
        ۱- سازنده باشد، یعنی زیبایی و عقل را به ذهن، پاکی را به قلب، آرامش را به روح هدیه دهد.
        ۲-سرمشقی برای زندگی باشد.
        ۳-از بدیها برهاند و به خوبی ها بپیونداند.
        ۴-از آن بتوان در پیشگیری از مشکلات خصوصا مشکلات روحی و ذهنی استفاده کرد.
        ۵- روح را به سمت تکامل سوق دهد.
        آیا به غیر از این است که با خواندن این شعر حافظ به موارد بالا نرسید:
        فاش می گویم و از گفته خود دلشادم               بنده عشقم و از هر دو جهان آزادم
        طایر گلشن قدسم چه دهم شرح فراق              که در این دامگه حادثه چون افتادم
        من ملک بودم و فردوس برین جایم بود                     آدم آورد در این دیر خراب آبادم
        سایه طوبی و دلجویی حور و لب حوض                به هوای سر کوی تو برفت از یادم
        نیست بر لوح دلم جز الف قامت دوست                چه کنم حرف دگر یاد نداد استادم
        کوکب بخت مرا هیج منجم نشناخت                  یارب از مادر گیتی به چه طالع زادم
        تا شدم حلقه بدوش در میخانه عشق                هر دم آید غمی  از نو به مبارکبادم
        می خورد خون دلم مردمک دیده سزاست          که چرا دل به جگر گوشه مردم دادم
        پاک کن چهره حافظ به سر زلف ز اشک                  ورنه این سیل دمادم ببرد بنیادم
        مثلا تمام بیتها مورد اول را دارا می باشند، بیت ۳ می تواند سرمشق زندگی باشد یعنی اینکه ما ملک بودیم (جایگاهی بسیار رفیع).
        نوشته: سیاوش پورافشار

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۵۱۱۰ در تاریخ پنجشنبه ۷ اسفند ۱۳۹۳ ۰۴:۱۶ در سایت شعر ناب ثبت گردید

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0