سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

دوشنبه 17 ارديبهشت 1403
  • روز اسناد ملي
28 شوال 1445
    Monday 6 May 2024
      به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

      دوشنبه ۱۷ ارديبهشت

      پست های وبلاگ

      شعرناب
      آرامشی بنامِ مرگ
      ارسال شده توسط

      بهمن بیدقی

       در تاریخ : پنجشنبه ۵ خرداد ۱۴۰۱ ۰۳:۰۵
      موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۱۶۲ | نظرات : ۲
      آرامشی بنامِ مرگ
       
      ما تا وقتی با چیزهایی که در ذهنمان از آن تصویری ترسناک ساخته ایم مواجه نشده‌ ایم بیشتر میترسیم و
      وقتی که چاره‌ای جز مواجهه با آن نیابیم ، کمتر .
      و خدا را چه دیدی ؟ شاید مرگ ، آنقدرها هم که فکرمیکنید سخت و ترسناک نباشد که هیچ، آرام بخش و لذتبخش هم باشد.
      آیا سفرکردن ، میهمانی رفتن ، وحشتناک است ؟ آنهم مهمانی ای که دوستمان ترتیب داده ؟
      نه ، در اینصورت این ترس ، خیلی خنده دارست .
      درکنارِ دوستی واقعی و مهربان و ترس ؟
      صمیمیتِ دوستانه و ترس ؟ نه ، هیچگاه این دو ضد ، با هم جمع نمیشوند .
      اما اگر حق مردم به گردنت است نگران باش . خیلی هم نگران ، دراینصورت بترس . وحشتی عظیم .
      تا وحشت ، به حرکتت اندازد، تا جبران کنی .
      و وقتی جبران کردی ، برخودت مسلط شو و دیگر نترس ، چون خدای من ، خدای تو ، خدای ما ، که
      همه یکی است ، بسیار مهربان و بخشنده است و منتظر بهانه‌ ایست تا ببخشایدمان .
      پس از توبه و جبران ، حالا میتوانی بخندی ، امیدوار باشی ، و دیگر نترسی .
      زیباییِ بینهایت و زندگی بخشِ جاودانه که ترس ندارد .
      ترسِ ما ، ثمره ی کمبودِ اعمال خوب ماست .
      اما امید داشتن به خدا و مأیوس نبودن از رحمت بی انتهایش نیز، درجه ایمان ما را می نمایاند .
      من که کم کم میروم در آغوش میلیاردها سال - تا ابد – بیارامم .
      خدائیش راه سختی بود .
      من میروم و روحم که لبخندی زیبا بر لبانش نقش بسته ، دیگرانشاءالله هیچوقت عبوس نخواهد شد .
      روحم مجسمه ی لبخند خواهد شد و خنده ی مجسم .
      اما این راه سختِ دنیایی ، واقعاً با یک جنس مخالف ، و درعقیده موافق ، واقعاً راحت تر گذشت .
      بارها با روح همسرم نجوا کرده ام و به او گفته ام :
      با آرامش رفتن ات  را هیچگاه  فراموش  نمیکنم  که  ثمره ی پاکی  و سادگی  و مهربانی و دغدغه ی همیشگی ات برای کمک به نیازمندان و داشتنِ روح  باصفا  و مثبت و راضی به رضای خدا و نداشتنِ بارِحق الناس وسبکباری ات بود ، همانند مادرعزیزم
      که هم گونه زیستند وهم گونه رفتند .
      هیچگاه آرامشِ چهره ی همسرِ پاک ام و لبخندِ حک شده برلبان مادرپاک ام که با پرکشیدنشان دائمی شد ازخاطرم نمیرود . 
       
      بهمن بیدقی ۵/ ۴/ ۹۸ 
      ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
      این پست با شماره ۱۲۱۵۳ در تاریخ پنجشنبه ۵ خرداد ۱۴۰۱ ۰۳:۰۵ در سایت شعر ناب ثبت گردید
      ۴ شاعر این مطلب را خوانده اند

      سیاوش آزاد

       ،

      محمدحسن پورصالحی

       ،

      بهمن بیدقی

       ،

      حوریا.د (شاهزاده خانوم)

      نقدها و نظرات
      پنجشنبه ۵ خرداد ۱۴۰۱ ۲۰:۴۹
      سلام و عرض ادب خدمت شما
      بسیار زیبا و آموزنده بود
      واقعا عالی نگاشتید 🙏🌹
      بهمن بیدقی
      بهمن بیدقی
      پنجشنبه ۵ خرداد ۱۴۰۱ ۲۲:۲۴
      با سلام و عرض احترام هنرمند گرانقدر
      بزرگوارید
      سپاسگزارم از لطف و مهر و حضور ارزشمندتان
      شاد باشید
      ارسال پاسخ
      تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.


      ارسال پیام خصوصی

      نقد و آموزش

      طاهره حسین زاده (کوهواره) طاهره حسین زاده (کوهواره)
      ۱۳ دقیقه پیش       احمدی زاده(ملحق) احمدی زاده(ملحق)
      ۲۳ ساعت پیش       جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
      ۵ روز پیش       جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
      ۵ روز پیش       سید هادی محمدی سید هادی محمدی
      ۵ روز پیش       شاهزاده خانوم شاهزاده خانوم
      ۶ روز پیش       مدیر گرداننده سایت مدیر گرداننده سایت
      ۶ روز پیش

      نظرات

      مشاعره

      محمد رضا خوشرو (مریخ)

      ن بزن بریز بهم منو این دل صاف و ساده رو این حس عاشقانه رو
      ساسان نجفی(سراب)

      هوا باران صدا آرام به گوشم زمزمه عشقی است ای یاران
      محمد رضا خوشرو (مریخ)

      م شادش کنیم یک مقدار عزیزم ااا تو که نیستی خونمون مثل یه قاب خالیه هنوزم جای پاهات روی گلای قالیه
      شهرام بذلی

      ما میانِ شوره زاران از کویری بی رمق ااااا زیرِ احساس از عادت آبِ باران خورده آبم تقدیم به استاد خوشرو مهربان و آزاد اندیش بداهه م
      محمد رضا خوشرو (مریخ)

      ما در این عقرب سرا هر لحظه از سر تا به پا نیش ماران نیش یاران نیش جانان خورده ایم

      کاربران اشتراک دار

      محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
      کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
      استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
      0