جمعه ۱۴ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ غزلیات فرامرز شاعر فرامرز عبداله پور
|
|
عقل یارم بود اگر ، میکرد ترکِ عشقِ یار؟
اختیار اَر بود ، راحت من نمیکرد اختیار؟
|
|
|
|
|
که دنیا فانی است فانی
در این دنیا نمی مانی
|
|
|
|
|
گفتم ای سلطانِ مه رویان بده پیغامِ دل
گفت با ذِکرِ خدا تنها شود آرام دل
|
|
|
|
|
گُنجِشم است هردو جهان ، گُنجِشِ من نیست جهان
گوهرِ لامکان منم ، نگُنجم به کون و مکان
|
|
|
|
|
چه مدت ها سحر شب میشود شب تاسحر یارب
زِیارِ نازنینِ ما نمی آید خبر یارب
|
|
|
|
|
اي يوسف ِ زهرا گُلِ گُلزار امامت
اي صاحبِ دنيا شده ام مست فراقت
|
|
|
|
|
حُسنِ تو هر قدر افزون است عاشق زارتر
حُسن زیباتر که باشد دردِ آن دشوارتر
|
|
|
|
|
حیرت ای بُت صورتت بینم که لالم می کند
خالِ تو بیند کسی صورت خیالم می کند
|
|
|
|
|
مردِ میدانِ شجاعت کیست؟
مولایم علیست
اسوه ی عدل و عدالت کیست؟
مولایم علیست
|
|
|
|
|
سفید است صورتت خالِ سیاهش فتنه ی جان است
|
|
|
|
|
نامِ اللّه اسمِ اعظم است یقین
بِسمِ بِسمِ اللّه الرّحمن الرّحیم
|
|
|
|
|
من به جمالِ ازلی عاشقِ دلبسته شدم
دیدم و مُلک و ملکوت تابع و وابسته شدم
|
|
|
|
|
ای وصیِّ مصطفی شاه دوعالم یاعلی
ای قسیمِ جنَّت و دوزخ تویی نفس نبی
|
|
|
|
|
ای همسرِ زیبای من
ای اُسوه ی رویای من
|
|
|
|
|
زائر می خانه هستم سجده بر مُغ طاعتم
عشق.پیرم، نقد جان نذرم، توکُل نیّتَم
|
|
|
|
|
چون شدی تو آسیابان، داد زن گندم بیار
گول خوردی ، مال باختی ، خاک غم بر سر ببار
|
|
|
|
|
خدا نوریست عیان
تسکین دهنده ی دردهای نهان
درخشندگی زمین وآسمان
اولیاء ونجات دهنده ی مؤمنان
|
|
|
|
|
الا یا ایهاالساقی برون ازجرگه ی دلها
شتابان ده می باقی فرو افتاده محملها
|
|
|