ماه من

درود بر شما بانو فتحی زاده
قطعه بسیار زیبایی سرودید.البته من فکر میکنم شما یک بیت از اول شعر رو عمدا منتشر نکردید.
براین فرض به شروع شعر کاری نداریم و همین شروع بی مقدمه رو میپذیریم اما پایان زیبایی برای غزلتون درست کردید.
روانی شعر حال و هوای خوبی به من داد.حال و هوایی از قدیم.من رو برد به زمانی که یکی از غزلهای موفقم رو سرودم.شعرتون کامل و پر احساسه.این نقد من بر شعر شما بود.
زنده باشید.البته کمی عمق رو در شعرتون کم میبینم که زیاد مهم نیست

سلام
چند نکته کوچک در این سروده توجهم را جلب کرد:
1- قافیه دو بیت اول با بقیه ابیات متفاوت است. در واقع مدارا و تقلا و سودا و دنیا با حاشا و تماشا قافیه نمی سازند. همچنین مصراع دوم از لحاظ بیانی و دستور زبان فارسی چندان ادیبانه نیست. محاوره است نه معیار. این اختلاط محاوره و معیار در این سروده ، خوش ننشسته است.
2- اطناب خوب است اگر در بیان طنازانه یا بدیع صورت گیرد. وگرنه ایجاز بهتر است. ( می توان ابیات چهارم و پنجم را حذف کرد در حالی که معنی سروده تغییر نکند.)
3- بیت آخر نسبت به بقیه ابیات خیلی بهتر خود نمایی می کند . در واقع حسن ختام را رعایت کردید. و این از محاسن سروده های شماست.
4- شدت حسی منفی در بیت آخر به حدی زیاد است که لذت سروده را تحت الشعاع قرار داده و از آن می کاهد . ( به قول معتادان گرامی!!!: به اینجاش که رِشیدییییم هر چی ژده بودییییم پرید ) بهتر است امیدوارانه تر مخاطب را شوکه کنید.
5 - توصیه می کنم و به اختیار خودتان وا می گذارم که بیان ظواهر را کم کم فدای تبلور بطون و معانی کنید . قطعا دنیای معنا وسیعتر و بهتر از دنیای ظاهر است. و شما قطعا این توانایی را دارید.

سرفراز باشید
""""""""""پیشوا""""""""""