غزل چهاردهم

سلام بانوی عزیزم
بسیارزیبا قلم زدید
احسنت

درود بانو
زیبا و دلنشین بود

درود بانو شعر ارزشمندییست
دستتان درد نکند

حیرانم از هزاره سوم به این طرف
از ماجرای آدم و گندم به این طرف

آتش پرست می شوم از هرم بوسه ات
از _ لمس ورپریده ترین خم _ به این طرف

با یک جهش اراده بکن تا جهت دهی
این عشق را به سمت تلاطم ، به این طرف

لرزید کاخ شام پس از شربت عسل
از زجهء دلاور قلزم به این طرف

حالا تبر به حال خودش گریه می کند
از چینش دو کوپهء هیزم به این طرف

این عشق را چگونه به رویم نیاورم
از های و هوی جمعه شب قم به این طرف


جز تحسین رقص قلم توانمندتان حرفی برای گفتن نیست
ترحیب باید کرد این همه شور وشعور شاعرانه را .

سلام و عرض ادب محضرتان بانو محمدی گرانقدر


خوشحالم که بازم از اشعار ناب و آسمانیتان می خوانم

حس خاص و و احساس دل انگیزی در اشعار شما موج می زند

لذت می برم از سروده های قشنگتان

سر بلند و پیروز باشید

درود بر شما

سلام و درود بر شما مهربانوی گرامی

زیبا سرودید بزرگوار

احسنت

قلمت نویسا باد

با سلام بانو بسیار زیبا

بسیار زیبا
درود بر شما

درود بر بانوی بزرگوار
بسیار زیباست
قلمتان توانا
زنده باشید

زیبا می سرایید بانوی ادیب وفرهیخته

سلام سرکار خانم هوشیار محمدی
زیبا سروده اید
آفرین
سه بیت اول و بیت آخر عالی بود

درودتان

سلام بانو جانمممممم

عالییییییی


آتش پرست می شوم از هرم بوسه ات

درود بر شما

بسیار زیبا سروده اید

درودها سرکار خانم هوشیار گرانمهر ...


لرزید کاخ شام پس از شربت عسل...
از زجهء دلاور قلزم به این طرف

جانانه و شورانگیز میسرائید...
دستمریزاد...

مانا و نویسا باشید به مدد الهی ...