ساقي نامه

بيا ساقي بهم سازيم و غم بازيم

تا عطر گل حسرت شود شمامه ي وصلت

بياور عنبر و ريحان ،مي اي از منبع حيوان

بيا بگشاي گيسويت ،ببويان نافه ي مويت

ببزم ما دگر نبود رهي بر مشك تاتاري

بيا كين سرسم هستي نمايم طي به سرمستي

بياور آب آتشناك...

 آن آبي كه غم ها را بشويد هم بسوزد پاك

بيا ساقي بيا قدر تو من دانم

بيا مگذار تنهايم، كـَرَم كن ريز در پايم

نـَمان از من به تنهايي

كريمان جان نثار آرند در كوي اهورايي

بيا اي رستخيز ناگهان در نامراديها

خراباتي به استحقاق ميباشد ،ورا درياب

اي مطلوب و،اي طالب

توئي خورشيد را حاجب

بيا اي آتش افروخته در بيشه ي افكار

بيا اين مستمندان را ببر در حيطه ي ايثار

يا در غار با اصحاب رويائي

كه هشتصد سال خفتن ميبرد آثار رسوائي

بيا ساقي بيا اين بار سنگين را زمين بگذار از دوشم