از چه گویم

از چه گویم

از کدامین آرزویم

در تمام شب دلی در تاب و بی تاب

میگدازد دل سبويم

با که گویم

با غم دل؟

در غبار شب چه حاصل؟

جز سکوت و بی کسی ، تنها نشینی

جز سلام سرد با گل

چرخ باطل

سرد سرد است

بی نوا درگیر درد است

از صدای خشم بی افسار دنیا

سرخ ما بیچاره زرد است

خیمه کردست

ساده گویم

همچو نی آوازه گویم

مست نا پیدا کجای پر نشانم

از غم هجران چه گویم؟

با که گویم؟

آسمانی

پر ز بارانهای جانی

آفتاب و ابر و مهتابش ندانی

آنچه در فکرش نمانی

آسمانی

مانده و دل

بی صدا، در مانده ، باطل

با هزاران آرزو ‚تن مانده حیران

بین یک دنیا شمایل

تا چه مایل