چوب سرخ

با دلم لج می کنی، با خودم دعوا و بعد...
میروم از دست تو، از همین فردا و بعد...

میزنی در را به هم ، پرده ها را میکشی
در اتاق خواب خود، می شوی تنها و بعد...

در خیالت برده ای، خنده ها سر میدهی
دن د دن دن دن د دن، می کنی غوغا و بعد...

لحظه های خوب تو ، زود پایان می رسد
میشوی دلتنگ من، رفته ام اما و بعد...

میزند بر خاطرت ، خاطرات خوب من
بوسه بازی هایمان، نیمه ی شبها و یعد...

میشود فردا ومن، مثل عطر چوب سرخ
بر لباس خواب تو، مانده ام بر جا و بعد...

با دلت لج میکنی، با خودت بد میشوی
صحنه ی چشمان تو ، میشود دریا و بعد...

میزند باران و من، با کوتی بر روی دوش
با گل سرخی به دست، می زنم در را وبعد...

در دو چشمم خیره شو، یاد این لحظه بخیر
زندگی یعنی همین، امشب و فردا و بعد.