هرگز مرو

نگاه کن بی تو من ماندم در این شبهای تنهایی

زند هر دم به طعنه دل ، چرا اکنون تو اینجایی ؟

نگاه کن عطر آخر را ، گل شببو چطور میچید

منم آن عاشق خسته ، که  رد پای تو میدید

دیگه گلهای گلدونم برام از خشکی میخونند

به هنگام عبور من ، سراغ تورو میگیرند

زند با ساز برای من ، نوای بی تو بودن را

بسان پاندول ساعت ، به تاراج میبرد عمر را

دیگه خورشید تابان هم ، نمیتابد بر این صحرا

دیگه این بخت و اقبالم  نمیسازد با  من فردا  

ندیدی رد بوسه را ، بر این گونه پژمرده

که در آیینه میتابد برای خاطرم زنده

نگاه کن بی تو آغوشم زند فریاد  ز شیدادیی

بیا هرگز مگو میرم ، مزن شیپور رسوایی