باید که نیست

نیمه شبها ساقی و پیمانه ای باید ، که نیست
جای امنی گوشه ی میخانه ای باید ، که نیست
همسفر با من نمیگردد کسی در راه عشق
وقت رفتن هم دلِ دیوانه ای باید ، که نیست
شمع سرکش رخ برافروزد به سرتا پای شب
گرد رویش گردش پروانه ای باید ، که نیست
گوهری گم کرده دارم در میان دانه ها
در میان دانه ها درّدانه ای باید ،که نیست
 شکوه دارد پای من از کوچه گردی های من
در کنار کوی جانان خانه ای باید ، که نیست
نغمه کم کن دیگر ای بلبل  کنار باغ گل
بر درخت پر شکوفه لانه ای باید، که نیست
تا به کی باید بگردم غوطه ور در سیل اشک
از برای گریه کردن شانه ای باید ، که نیست
مستحق تر از رقیبم در کنارت ای عسل
از لبانت سهم ما یارانه ای باید ،که نیست