شعله های گرم

شعله هایم گرم
نگاهم جان سوز
تبم بر دیوار ظهر ایستاده
وانگاه که از کنار تو

تنها شعله ای به شب نمانده است

پس این شهر ویران

قاب نگاهت به تصویر می کشد مرا

و هوا پس می دهد لحظه های بودن را

و تو پشت چراغ قرمز خیابانی خلوت مانده ای

شاید لحظه ای ماند باشد به تو

شاید لحظه ایمانده باشد به مرگ

شاید لحظه ای ...

برای ماندن کافیست

تا نگاهت برایم تجسم شود

وانگاه که نگاهت تلخ میشود

زندگی از ته استکانم چکه چکه می افتد

و ابی تر از ان بودند

که بر خبالم گذشتند یاد های زیبای تو

و پشت پرده تار نمای جهانم

رخنه کرده بود تصویر مبهم خیالت

اشنای را به یادهای جاویدان سپردم

تا ان ثانیه که می کوشد برای بودن

برایم زندگی می افریند

حتی نبودن زیبای تو در کنارم