واژه هاي بي ريا

به نام خدا

صبح ِ آيينه تورا مي خواست همرنگ خدا

رنگ باران رنگ ِ نيلوفر ،جدا از سايه ها

در نگاهت يك شكوفه صد چمن آيينه بود

باغ هموار وفا ،واصل به  عرش كبريا

آن كه شيرين را به تلخي مي كندبر چشم ما

قصه ي فرهاد شان  ،فرياد هاي ماجرا

مي پرد پروانه اي با بال ِمشكي در شبي

انتظارش را كشد هر لاله اي بي مدعا

در حريم ِ عشق نامحرم نباش !اذن ِ دخول!

مي دهد آن خسرو ِخوبان به لا حول ِ ولا

راز ِچشمت مي شود پر از شراب ِ شعر ما

زمزم هر قافيه ،جاري به پيمان ِ شما

ديدم امشب خاطرات ِ پنجره در مي زند

جمع ياراني صميمي همچو اخوانُ الصفا

شهرت ِ هر شعري نابي مي شود فخر سما

چون كه مهمان خدا شد واژه هاي با صفا