آه قلم

حرمت شكسته شد وقتي قلم شكست اشكي چكيد و بر سر صفحه ام نشست ردي ز خط كج و ماوج و كثيف ........ خنجر زده به دفترم يك بيت مست اينجا زمين گرد نيست آسمان سياست(سياه است) اينجا دلا همه پر از اشك و آست(آه است) اينجا خدا خون جگر از دست آدم است اينجا دلاي صاف نيز راه راست(راه است) ديوانه بودم از هجر ديوانه تر شدم از اشك ناله قاصدكان تر شدم باد شمال نيز قهر است با دلم من نامه هاي نرسيده ات را بر شدم حوا چه شد؟ زدنده اند بر دلش بند آدم در اين زمين كه نگرفت پند يارب دمي بيا و روح مرا ببر يك مشت ز خاك اسمانت چند؟