جمعه ۱۱ آبان
|
دفاتر شعر فاطمه برونی (خودم)
آخرین اشعار ناب فاطمه برونی (خودم)
|
شکل ِ خفیف ِ درد در سرمای پاییزم
حالا که از شاید/ اگر / ای کاش لبریزم
شاید شبیه حس ِ آن برگ ِ غم انگیزم
که ناگهان از شاخه ای بر فرش می ریزم
شاید همان باشم، منی که سخت دلگیرم
آنکـَس که با هر قطره اشکـَـت صاف می میرم
شاید شبیه روح باشد جَـو ِ احساسم
شاید کمی خشک و کمی درگیر ِ وسواسم
اما خدایا، خوب میدانی،... دلم خون است
در این جهان ِ بی الف، آدم جَهَن گون است
در کوچه های تـَـنگِـمان باران نمی بارد
سیمای ِ خشک ِ شهرمان هم دردها دارد
بر بام های شهرمان ابلیس میخواند
باران برای شُرشُرَش،... قابل نمیداند
* * *
جان میدهیم از ترس ِ بی آبی میان ِ رود
آنجا که دل هامان به زنجیرند و اَبرآلود
آنجا که بر خاک ِ جهنم کودکی افتاد
آنجا که بر بام ِ رذالت مردکی افتاد
آنجا که مفقود البیان ها می شویم از ترس
آنجا که مفقود الاثر جان می کَنیم از ترس
آنجا همان شهر ِ سیاه ِ بی سرانجام است
شهر ِ گناه آلود و شهر ِ زشت ِ فرجام است
آنجا که از داغ ِ من و تو لانه می سازند
آجر به آجر خون و نکبت توشه می سازند
اما ببین،... اشک ِ تو خونین کرده آیاتم
در سایه های شعرم اما، شاعری ماتم
ماتم ولی چشم ِ شعورم را نمی بندم
خنجر به قندیل ِ بلور ِ شعر می بندم
هرچند،... گیج و یخزَدَست شعر ِ دل ِ تنگم
اما خودم گرمَم،... کنارَت سخت می جنگم!
______
[ با طاق های شهر ِ ویرانه
با جغد های شوم ِ بی لانه
با عاشقان ِ کنج ِ میخانه
با دلبران ِ فقر ِ بی خانه
- من ســخــت، هــــمــــدردم - ... ]
___________
...ویرایش شده ✌ ...
(با سپاس از دوستان عزیز و بزرگوارم ❤)
___________
|
|
نقدها و نظرات
تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.