ای بی وفا گل من

رفتی کجا تو ماندی ای بی وفا گل من
با من چرا نماندی ای بی وفا گل من
من شاعر تو بودم آواره ی تو بودم
دیگر چرا نخواندی ای بی وفا گل من
شد غصه ها فراوان ماییم زار ونالان
مارا چرا پراندی ای بی وفا گل من
دادی شرابم اول مستم نمودی اول
ساغر چرا شکاندی ای بی وفا گل من
بازآ دوباره باز آ شادم نما نگارا
گیرم مرا تو راندی ای بی وفا گل من
تقصیر من نمودم که عاشق تو بودم
اما توهم گزاندی ای بی وفا گل من
حالا که پیر پیر م هم خرد هم خمیرم
بر خاکمان نشاندی ای بی وفا گل من
الیاس گفت ترانه این هم یک نشانه
ما را کجا کشاندی ای بی وفاگل من