حسرت کله تاس

خدایا پول پیرایش ندارم
سرِ اصلاح و آرایش ندارم
سر زلفم چو موهای بز نر
شِپِشدان است و جز خارش ندارم
میان حسرت یک کله ی تاس
سری دارم ولی ریزش ندارم
به جای بانوان ِ زلف بر دوش
پر از نازم فقط زایش ندارم
اگه روزی کچل گردم غمی جز
فراق شانه ی سر کش ندارم
به دستم دستمالی دارم اما
سر براق خوش مالش ندارم
هزاران خط مویی دارم اما
برای سنجشش خط کش ندارم
برای فرم خرگوشی موهام
در این هنگامه حتی کِش ندارم
به زیر دوش آب و زلف بر دوش
دگر شامپوی آسایش ندارم
ز بس زلفم به دست دشمن افتاد
سرِ پرشور رزمایش ندارم
عزیزان! جز دعای کله ی تاس
دگر من خرده فرمایش ندارم