شور عشقی مهتابی...

(1)

شب

 تو

 ماه

ومهتاب اندامت

زیر لباسی حریر

ستارگان احساسم را

سرشار از نور می کند

ستاره ای از من سقوط کرد

و نورش  را

به مهتابی ترین اندامت هدیه داد

(2)

نقشی از اندامت میزنم

لباس خوابم را

تا هم آغوش تنهایی ام شود

(3)

راه گم می کنم

در پیچ و تاب موهایت

و من

در باتلاق چشمانت

 فرو میرم

لبهایت  را

به من بده

لبهایت ناجی هر چه عاشقی است

سعید مطوری / مهرگان

از دفتر اشعار کوتاه