سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری



عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

جمعه 21 ارديبهشت 1403
    3 ذو القعدة 1445
      Friday 10 May 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        جمعه ۲۱ ارديبهشت

        پست های وبلاگ

        شعرناب
        آنگاه که انسانیت به لرزه می افتد !
        ارسال شده توسط

        علیرضا امیرخیزی

        در تاریخ : سه شنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۲ ۲۰:۱۱
        موضوع: آزاد | تعداد بازدید : ۲۷۲۰ | نظرات : ۲۳

           
           آنگاه که دلمان می لرزد ....
        و زمین زیر پایمان به لرزه می افتد ....
        و اشک بی دریغ می بارد .....
        و خون بی حساب  می گرید .....
        600
        و فریاد ها بر آسمان میرسند ....
        و آه  تنها حکمران انسانیت است ...
        600
         
        آه ... 
        آغوشت را برایم بگشای .... 
        که تنها پناه من آنجاست .... 
        که تنها مامن و تنها نیاز من آنجاست .... 
        آغوشت تمام موجودیت من است ! 
        آغوشت دنیای من است .... 
        دنیای جاویدان من است ! 
         
        و چشمها .... 
        و چشمهای زیبای وحشت زده ..... 
        آه ....
        خدا یا  چشمها کجا را نگاه می کنند ؟؟؟ 
         چشمهای کوچک زیبا سراغ چه کسی را میگیرند ؟؟
        600
        و زندگی ......
        ادامه می یابد  ....
        600
        زلزله بزرگ و دلخراش آذربایجان شرقی در دلهای انسانیت  تاثیر عمیقی می گذارد و
        حماسه کمکهای مردمی این مرز و بوم به اندازه ای هست که  نیازی به فراموشکاران
         نباشد برای   ادامه انسانیت .....
         سلام بر ملت بزرگ آذربایجان که همیشه از هر بلایی با افتخار  سر بر آورده اند !
        600
          
          گوز یاشیم ، چشمه اولوب    ---              سرشکم چشمه شد
        داغدان آخیر          ---       ز کوه میریخت
        من بو داغی آغلاییرام    ---    من این کوه را گریستم
         
        داغ آدینی مندن آلیب                ---      کوه (داغ ) نام از من گرفت
        سینه مین آهیندان آلیب           ---          از داغ سینه ام گرفت
        آه چکیرم.....       ---        آه بر کشم...
         یاندیریرام  ...       ---            بسوزانم...
        اود یاغیرام ...       ---           آتش بارم...
         من یاخیرام وارلیغیمی        ---         نابود کنم هستی خویش
        من آخیرام گوز یاشیلا         ---       با اشک خود بریزم من
        آیریلیرام .... آیریلیرام           ---            جدا گردم ...جدا گردم
        1390/6/6
        نمیدانم چرا این شعری را که دو سال پیش نوشته بودم ....
        یک سال  صبر کردم برای انتشارش ....
        واقعا نمی دانم !!!
         
        *********
         
         یک سال از زلزله در آذربایجان گذشت !
         
        روح رفتگان شاد باد .
         
        null
         
         
         

        ارسال پیام خصوصی اشتراک گذاری : | | | | |
        این پست با شماره ۲۰۵۱ در تاریخ سه شنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۲ ۲۰:۱۱ در سایت شعر ناب ثبت گردید

        نقدها و نظرات
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.



        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        نظرات

        مشاعره

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0