يکشنبه ۳۰ ارديبهشت
اشعار دفتر شعرِ غزلمرگی شاعر هما تیمورنژاد
|
|
|
|
بکار نطفه ی حسرت که آه زاده ی عشق است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سکان کشتی من دست سارقان افتاد
هزار فتنه به گیسوی بادبان افتاد
و تیر حادثه از چلّه ی کمان افتاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روی بغض مذاب می رقصم
ماهی ام در حباب میرقصم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زخم های زنانه و کاری
می رسد تا تورا تکان بدهد
تا نهنگ تکیده در ساحل
روی دستان مرگ جان بدهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سنگ مفت است و مفت تر گنجشک
چوب حلاج و دانه های انار
پنبه هایی که سر بریدند و
سرو هایی که رفت برسر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صدای سمّ اسب سرکش جنون
شکاف سینه ام به درّه های خون
نهنگ خفته در گلوی مادیون
به شیهه می کشاندم به
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کویر حنجره ام بغض آسمان وا کن
دمی به عشق بخوان و دوباره حاشا کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زخم های زنانه و کاری
می رسد تا تو را تکان بدهد
تا نهنگ تکیده در ساحل
روی دستان مرگ جان بدهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه غمگینانه دست میکشی
به روی شب
به روی ماه
ماه ،سرخ،شتک زده به روی دستانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سر آستین تحمل چو بخت مان کوتاست
برای هق هق مان شانه ای مهیا کن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شمعی به شبت نیست که خاموش تر از من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی دل قبیله ام از فرط دوری ات
در فصل سرد فاصله قندیل بسته بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتش افتاده بر تن خرمن خوشه چینم به وقت غم چیدن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ردّ انگشتان تو روی تبر جا مانده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با ماه امشب بر سر تو کودتا کردم
در جزر و مد چشم تو خود را رها کردم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چگونه از غصه خون نگریم که داغ ها سهم باغ و بر شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بیزارم از این حس سردرگم
بیزارم از دلسوزی مردم
بیزارم از بوی گل و گندم
من جرعه ای از مرگ می خواهم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کنارت سخت باریدم تو میراث خزان بودی
درون ابر باران زای چشمم بی گمان بودی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باور نمی کنم کی شبی باورم کنی
دز نامه ای نخوانده مگر از برم کنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تیر نگاهت زخم زد اردیبهشتم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درون چشم من نشسته التهاب بی کسی
به روی شاخه های تن تو نوبرانه ای گسی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
واسه اینکه ماهو بیارم برات
تو باید شبامونُ پس می زدی
رها کرده بودی پلنگ منو
به ماه یکی دیگه دس می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تویک رویای خیسیُ
دل من ابر بارونی
توازین عشق و دوس (ت )داشتن
دیگه چیزی نمیدونی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مادرم ،دستم از دلم کوتاست
دارم از گریه برکه می سازم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
توی چشات چند تا خمار
هی آبسولوت میزنن
تو حنجرت فرشته ها
دارن فلوت می زنن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با بغض میخوابم
با خنده پا میشی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یه حس عجیب و
یه بال پریدن
یه پرتگاه مهلک
ته خط رسیدن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به روی ریل های دلتنگی و غم
قطاری عاشقم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همیشه تو رویات غوطه ورم
بیا لعنتی واقعیت بگیر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو انار دلم پر خون و یلدایی
من موندم و حسرت و صد سال ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو گرگ ومیش نگات
به دنبال یه خورشیدم
شدم تبعید به سایه
منی که مثه یک بیدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یه حسی تو چشات میگه
که عشق دیگه ای داری
واسه عاشق شدن شاید
ازین دنیا طلبکاری
|
|
|
|
|
|
|
|
|
برف سنگین نگاهش بر سرم بارید و رفت
بعد آن آغوش گرمش از ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماسکتو بردار عزیزم
ببین دارم اشک می ریزم
ببین که از دوری تو
از غم و غصه لبریزم
|
|
|
|
|
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
ودرودبرشما بانوالهه 
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
نرگس زند (آرامش)
سید هادی محمدی
وحید سلیمی بنی
مرتضی میرزادوست 
رسول دبیر (نافذ) 
یاسر کریمی 
جلیل محمد باروقی 
