خالو موسی !

خالو موسی !
در گرگ و میش منظومه ی گُم بودگی
چیزی را نمی بینیم
حتّی
با چشمانی مقدس و نیلی!

ما همه گُمیم
مثل لبخند سال های دور
که در های و هوی برّه ها گم شد

در تلخزیست ِ خیابانهای جهنمی
دیگر
کاری از عصای تو و
چاپلین بر نمی آید
خالو موسی !
ما همه گُمیم
مثل لبخندهایمان !


سلام

و

اقدام به لوکالیزه کردن یک مفهوم یا مصداق یکی از دلایلی است که می‌تواند به همراهی مخاطب با متن منتهی شود که این اتفاق در همان نخستین سطر روی داده است و شاعر با افزودن خطابی ساده به موسی این کار را انجام داده است .
البته شعر حاضر به غیر از آن چه که گفتم نقاط قوت و زیبایی های فراوانی دارد که آفریدن ترکیب های تازه یکی از این بی شمار است ، ترکیباتی مانند
منظومه ی گم بودگی // تلخزیست // خیابان جهنمی ...
یکی دیگر از این زیبایی ها تعمیم دادن اسطوره ی موسی تا عصر جدید است و قرار دادن او و چاپلین در کنار هم به بهانه ی داشتن عصا که بهانه ای بسیار شاعرانه و تصویری لطیف است .
چشمان مقدس و نیلی ؛ نیلی دارای ایهام تناسب دلچسبی است که در معنای اول می تواند اشاره به زنگ چشم داشته باشد اما در تناسب با موسی می تواند اشاره به رود نیل باشد .
های و هوی بره ها و لبخندهای سال های دور نیز ناظر بر دو مصداق است که اولی اشاره به شغل چوپانی گله ی شعیب دارد از سوی موسی و دیگری سر بریدن گوسفندان برای علامت زدن درهای منازل کافران و عدم نزول عذاب فرزندمردگی به آن منازل .خیابان های جهنمی نیز می تواند در ادامه ی همین اتفاق باشد و نیز به صورت مستقل و در ارتباط با تلخزیست .
تشبیه ما به لبخندهای دور با وجه شبه گم بودن نیز از دیگر اسبابی ست که بزرگی این شعر را رقم می تواند زد و نیز اشاره به وانهادگی انسان در عصر مدرن دارد که نماد این وانهاده شدن سردرگمی و حیرانی اوست.
عصای چاپلین علاوه بر آن چه که گفته شد در تناسب با لبخند نیز طنزی زیبا را رقم می زند چرا که چاپلین را مخاطب به عنوان کمدینی حرفه ای می شناسد و او با لبخندهای گم شده تناسبی خاص دارد که علاوه بر کمدین بودن او اشاره ای نیز به گذر زمانی بسیار از هنرنمایی های چاپلین و آفریدن خنده بر لبان مخاطب دارد .
در هیئت ظاهری نیز این شعر در تعادل خاصی قرار دارد و شاعر با چیدمان درست سطور و جا به جایی به هنگام ارکان جمله این امر را سبب شده است و نیز استفاده متعادل از افعال و حروف اضافه و ربط نیز به این تعادل کمک شایانی نموده است .
حرف آخر م اما سپاس بسیار است از شاعر برای اشتراک این شعر و اعطای مجوز نقد که منتهی به آموختن خواهد شد .