تا آخر

عزیز تر از جان، در  این دنیای وانفسا
بیشترین درد و غم
سهم بهترین انسان‌هاست
خوبی حدی دارد
و انسان ظرفیتی
برای کسی را به اندازه لیاقتش
احسان کن
نه به اندازه مرام خودت
زندگی  کردن با مردم  این دنیا
همچون تاختن با گله  اسب است  !
تا می تازی‌ با  تو خوب  می تازند ؛
روزی که زمین خوردی ؛
آنهایی که جلوتر از  تو  بودند
هرگز به خاطر تو  به عقب بر نمی گردند.
آنهایی که از تو عقب مانده اند
به داغ  روزهایی که می تاختی
تو را زیر سم اسب هایشان
لگد مال  خواهند کرد !
در عجبم از مردمانی که با مرکب
زر و زور و تزویر
سخت می تازند
غافل از اینکه روز به روز از زندگی دورتر مي شوند
و روز به روز  به آخر نزديکتر
محمد شمس 6 اردیبهشت  400

🔸نهج البلاغه، صفحه 56، خطبه ۴۳