عشق نقش است و هنر

ای دل ساده بشنو زعَقل

که سخت را می کند سَهل

عشق،مُجَرد درد است و آه

صد چاله دارد و هزار چاه

ای دل ساده مشو عاشقِ دیوانه

که عشق داستان است و افسانه

هر عشقی را مکن باور

دگر نیست یار و یاور

کس ندید عشقِ وآقعی

نیست در هیچ طالعی

عشق،نقش است و هنر

مَده عمرجوانی را هدر

رجوع کن به حرف عقل

برهان خویش زاین جَهل

مُحکمتر از عشق رفاقت است

اُخوت و برادری و صداقت است

عشق، تنها به خالق است و بس

عشق به مخلوق زندان است و حبس

گرنخواهی شوی رسوای زمانه

دُورِ هر شمعی نشو پروانه

عاشق باش،عاشقِ بی بهانه

امّا‌، معشوق باشد خالق یگانه

تا دل و جانت پُر شود ترانه

دنیایت گردد بهشت و گلخانه