رضوان

تکه حالی زِ مَستان بیاور
رخصتی بر زمستان بیاور
.
قعر چاهم بدون امیدی
در نشدهایم امکان بیاور

 

.
بوی کنعان به یوسف بیاور
بوی یوسف به کنعان بیاور
.
جان من را به رفتن گرفتی
جان من! جان من جان بیاور
.
بال و پر را به آتش کشیدی
جنتم باش و رضوان بیاور
.
دست هایت به دورم بباف و
عاشقت را به زندان بیاور
.
چون ملاقات احمد بیایی
از نگاهت دو فنجان بیاور
.
یک نفس دیدن روی ماهت!
طالب آنم و آن بیاور
.
تاب فرقت برایم نمانده
درد دوری به پایان بیاور

احمد خشنودی