سایت شعرناب محیطی صمیمی و ادبی برای شاعران جوان و معاصر - نقد شعر- ویراستاری شعر - فروش شعر و ترانه اشعار خود را با هزاران شاعر به اشتراک بگذارید

منو کاربری


عضویت در شعرناب
درخواست رمز جدید

اعضای آنلاین

معرفی شاعران معاصر

انتشار ویژه ناب

♪♫ صدای شاعران ♪♫

پر نشاط ترین اشعار

حمایت از شعرناب

شعرناب

با قرار دادن کد زير در سايت و يا وبلاگ خود از شعر ناب حمايت نمایید.

کانال تلگرام شعرناب

تقویم روز

پنجشنبه 6 ارديبهشت 1403
    17 شوال 1445
      Thursday 25 Apr 2024
        به سکوی پرتاب شهرت و افتخار ،نجابت و اقتدار ... سایت ادبی شعرناب خوش آمدید مقدمتان گلباران🌹🌹

        پنجشنبه ۶ ارديبهشت

        تکیه گاه

        شعری از

        بهمن بیدقی

         از دفتر شعرناب نوع شعر آزاد
        ارسال شده در تاریخ جمعه ۲۰ دی ۱۳۹۸ ۱۱:۴۳ شماره ثبت ۸۰۴۷۳
          بازدید : ۳۵۶   |    نظرات : ۲
        رنگ شــعــر
        رنگ زمینه
        دفاتر شعر بهمن بیدقی

        تکیه گاه
         
         نُه ماه  میان هستی و نیستی ، دائم غوطه ور بودی
         وقت نوزادی فقط ، تو واژه ی نیاز بودی
         وقت کودکی که شد، به ذهن خود بزرگ بودی
         درجوانی هم فقط ، تو واژه ی غرور بودی
         
         دربزرگسالی فقط مجموعه ای کامل ، ازنیاز وخواب و رؤیا و غروری
         این که بد نیست زندگی را بکنی گهگاه مروری
         درمیان اینهمه دنیا ، تو کاهی درعبوری
         در هجومِ وحشیِ طوفان ، از بلندی که ببینی تو یه موری
         پس چرا تکیه ات هست به موری و یه زوری ؟
         که همش رؤیاست، چون میان موجهای همه ی دنیا، زورقی هستی ،
         مثل یک برگِ شناور، به رویش هم یه موری
         جزخدا کیست ، که تکیه گاه دائم باشد ؟
         برای کاهی که ، یک موری ، به زوری می برد به سمت کوهی
         
         می ‌دانی چرا کوه ، امانت خدا را حمل نکرد بردوشش ؟
         چون به خود سنجید آن بارعظیم را بس دید ، نیست درمقابلش جزموری
         ای که درمَستیِ ذهنت تو تصورمیکنی یک کوهی ،
         تو بیا نزدیک کوه و توببین کنار آن ، تو به راستی هم بقدر موری 
         حال که مستی زسرت رفت ، آن بارامانتِ خدا را بر زمین گذاشتی؟
         بی تفکر، یِلخی ... بس فوری؟
         تو مگر قُپی نمی آمدی که یک کوهی ؟
         اولش فکر نکرده بودی برحمل آن ؟
         اینکه به چه نحو آنرا بلند کنی ؟ آخه چه جوری ؟
         
         نحوه اش اینست ، میگویم  ترا چه جوری :
         اول اینکه : تو به ایمان بشوی چون کوهی
         دوم اینکه : آن چراغ جادو ، که همه ذهن تو را پرکرده ،
         پرت کنی به ناکجا ، تو بدان که نیست آن جز قوری
         تو دگر با اینهمه ایمانت ، روحت بس سترگ است ، مثال غولی   
         سوم اینکه : هرچه بنده ترشوی تو، جهت االله ات ،
         آنزمان است که بدست می آوری یک زوری ،
         آن زمان است که امانت خدا را می توانی به دوش ات ببری ،
         آنهمم ازدنیای دون اینچنینی ، تا سرای حوری
         پس برای خاکساریِ خدایت ، تو به نزدیک بیا ، چون دوری
         
         الغرض ، با تکیه برخدای خود خواهی دید :
         که زموری کوچک ، تبدیل شدی به کوهی        
         
        بهمن بیدقی 98/9/17
        ۱
        اشتراک گذاری این شعر
        ۵ شاعر این شعر را خوانده اند

        بهمن بیدقی

         ،

        عرفان حسینی

         ،

        سید احسان موسوی ( سام )

         ،

        عباسعلی استکی(چشمه)

         ،

        بهروز دارابی

        نقدها و نظرات
        عباسعلی استکی(چشمه)
        عباسعلی استکی(چشمه)
        شنبه ۲۱ دی ۱۳۹۸ ۲۲:۵۲
        موثر و زیباست خندانک خندانک خندانک
        بهمن بیدقی
        بهمن بیدقی
        شنبه ۲۱ دی ۱۳۹۸ ۲۳:۵۴
        باعرض سلام
        با تشکر فراوان
        ارسال پاسخ
        تنها کابران عضو میتوانند نظر دهند.

        ارسال پیام خصوصی

        نقد و آموزش

        سید هادی محمدی سید هادی محمدی
        ۱ ساعت پیش         سیاوش آزاد سیاوش آزاد
        ۱۱ ساعت پیش         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۲۳ ساعت پیش         مهدي حسنلو مهدي حسنلو
        دیروز         جمیله عجم(بانوی واژه ها) جمیله عجم(بانوی واژه ها)
        ۲ روز پیش         بهروز عسکرزاده بهروز عسکرزاده
        ۲ روز پیش         بهروز عسکرزاده بهروز عسکرزاده
        ۲ روز پیش

        نظرات

        مشاعره

        علی مبین(بغض دلتنگی)

        در دایره قسمت اگر صلح و صفا بود تقدیر تو بوسیدن لب های شفا بود در عشق نه جور است و نه تردید و نه غفلت مهری به دل سنگ تو آخر به کجا بود
        ساسان نجفی(سراب)

        وصل عشق با ترک دنیا میسر می شود اا جان برادر حریم دل پر از سنگلاخ می شود اا بداهه د
        طاهره بختیاری

        مرز احساسم که رد شد از خواهش او اا سینه سنگین شد با وجود نگاه او ااا بداهه و
        محمد رضا خوشرو (مریخ)

        دوست دارم آنقدر لب تشنه باشم تا بمیرم تا مکر آب حیات از ساقی کوثر بگیرم
        ساسان نجفی(سراب)

        همیشه به وقت عشق دچار سستی خواهش می شویم اا می شود اما خدا را بی ریا احساس کرد اا بداهه د

        کاربران اشتراک دار

        محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
        کلیه ی مطالب این سایت توسط کاربران ارسال می شود و انتشار در شعرناب مبنی بر تایید و یا رد مطالب از جانب مدیریت نیست .
        استفاده از مطالب به هر نحو با رضایت صاحب اثر و ذکر منبع بلامانع می باشد . تمام حقوق مادی و معنوی برای شعرناب محفوظ است.
        0