مادر

مادر...

یادم هست دستان مادر زور داشت
صورت ماهش همیشه نور داشت

همچوطوبای بهشتی می نمود
لب به خنده سوی من او می گشود

درتب وبیماری ام خوابش نبود
ازدعاکردن مرا تابَش نبود

چون که من دل شادوخندان می شدم
توی آغوشش پراز جان می شدم

هرزمان دردی می آمد برتنم
اشک می شد هردوچشم مادرم

یادآن روزها بخیر ... ایام دور
می نشستم پیش مادر من به زور

حوض یخ رامادر من می شکست
ظرف چون می شست یخ میزد دو دست


سلام
به سایت شعرناب خیلی خوش آمدید
شعر بسیار زیبایی ست مرحبا
درود بر روح شریف مادر

به شعر ناب خوش آمدید

درود بر شما
زیبا و ارزشمند

سلام :

در وصل هم
ز عشق تو ای گل در آتشم
عاشق نمی شوی که ببینی چه می کشم

با عقل آب عشق به یک جو نمی رود
بیچاره من که ســــــــــــاخته از آب و آتشم ـــــــــــــــــــــــــــ شــــــــــــــهریار

_________