دهر دون

« دهر دون »
عمر   بيهوده ي    ما   را ، اثر   دهـر   چه   بود          
 دهـر  بر  خودي  خود، عمر  من   ايجاد   نمود
دهر  دون  پرور  اگر  دين  و ديانت  مي داشت           
 كي  به  من  جور و جفا ، از  ره   بيداد    نمود
دهر وابسته  به  شيطان،كه همش جور و جفاس          
 در  ره    دين و  ديانـت ، به  كه   امداد    نمود
دين  اگر  داشت، چرا  جور و ستم  كرد  به  ما           
 اول   آن  دشمن  ما   بود ، در   اينجا    بِـستود
دهر  اگر  دشمن  ما   نيست ، چون  من  و   تو          
  همه  را  كُشت و  فرو  خورد ،كه  آزاد   نمود
داد  و فرياد   از  اين  دهر،كه  با  ما  چه   كند          
  هر  چه  ياد   آورمـش  ، بر  همه   بيداد    نمود
حسن   از  دهر  چه  پُرسي ، همه  از  دهر  دني         
   هر چه  آدم  بُد  ، آنهم   چو   تو   فرياد    نمود
٭٭٭