بسیار دور

 محرابه های عشقت ، آرامش سرودن
بیت الحرام قلبم، لبریز با تو بودن
در سینه ی فراقم ، پیداست گرمی عشق
در آتش صدایت، خواب از ‌جهان ربودن
می آیی از ورای نابوده های بوده
با اسب خیس باران ، در آیه ی غنودن
در فوجی از بنفشه، از قرنهای وحشی
با دست روشنت، آه، از باورم  زدودن
من گنگوارُ خاموش ،لب بسته ای فراموش
 هفتاد بار سوگند، تا روزه را گشودن 
می خوانیم به بوسه، سیبانه تر ز مستی
تا مرز سرخ دوزخ، ابلیس را  ستودن
ای شرقی اثیری، بسیار دور و دیری
من بارحة، اُحِّبُک،  تا برملا نمودن...