اعجاز مسیحا

با دو لبخند، خودت را به دلم جا کردی
رفته ای بیخبر از اینکه ،چه با ما کردی
مرده در لاک خودم بودم و عطرت پیچید
زندگی دادی و اعجاز مسیحا کردی
با لبت پس زده ای عشق مرا ، بیخبری
با دو چشم سیه ات معرکه برپا کردی
لاک تنهایی من را ،شکستی تو به مهر
برده ای قلب، مرا کشته و شیدا کردی
من فراموش شده بودم ، به رویای خودم
تو مرا زنده نمودی ، تو زهرا کردی