بی قرارترین بی قرارِ عالَم

درود بانو
جالب و زیبا بود

سلام دوست خوبم
جالب بود 👌 خوشمان آمد

درود بر شما

هیچ موقع یک شاعر خودش رو
نمی بازه . این همه نمیشه و نمیتونم چرا .!
من مردم چهار روزم هست مریضم.
وقتی از سر کار میام تمام کار های خونه رو هم انجام میدم غذا هم درست میکنم . به کارهای بچه هم میرسم .
مدیر ساختمونم هستم با هزار تا کار
تمام کار های خریدم با خودمه .
چون خانومم فعلا نمیتونه
ولی هیچ موقع اینجور که شما نوشتید نمینویسم .
برای شما قدرت و توانمندی آرزو مندم .

موفق باشید

سلام
واقعی عمیق زنده
شعرتون رو احساس کردم
کلا همه ی شعراتون جدید و خفنه

فقط جسارتا شعرتون دیگه داشت به بی همه چیزم می کشید

درود خانم رحمانی گرامی
شعر خلاقانه ای بود که به خوبی احساس و اندیشه ی شاعر رو به مخاطب منتقل میکرد
به زنده یاد چارلی چاپلین گفتن: خوشبختی چیه؟
گفت: فاصله ی بین دو بدبختی!😅

بنظرم میشه به داشته ها تکیه کرد، به همین شادی های کوچک مثل یه لیوان چای عصرانه!
اگه آدم بخواد غصه ی نداشته ها رو بخوره، غصه هاش بی نهایت میشه!

شگفتا زانکه دارد گنج ِ هستی
ولی نالد ز رنج ِ تنگدستی
به ناگه رهزن ِ مرگش چو آید
ببیند گنج و گوید: کاش رستی!
(فریادنامه_ م. فریاد)

شاید بنظرتون عجیب بیاد، ولی یکی از داشته های ارزشمند، همین بیکاریه! سالهاست آرزو دارم بیکار بشم و بدون دغدغه ی صبح زود بیدار شدن نفس بکشم و یه کم واسه خودم شعر بگم و نقاشی بکشم و کتاب بخونم و غذا بپزم🙄

خلاصه قدر بیکاری رو بدونید
بقول سهراب:
روح من بیکار است
قطره های باران را
درز آجرها را می شمرد

اگه سهراب بیکار نبود که الان یکی از بزرگترین شاعران معاصر نبود😅

شاد باشید

سلام بزرگوار
بسیار زیبا و عالی بود
لذت بردم از خوانش🙏🌺