سه شنبه ۴ ارديبهشت
|
|
|
|
تو آمدی،
در قامت زروان،
شاید که داغ هزار ساله را
شفا بخشی،
شاید که منجی چینوت شوی.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باز خشکید مثل ویرانی امید هر چه گل در سینه کاشتیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نیست ممکن عقل را با روحِ عشق آمیختن ..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رفیقم گفت بشین در کنارم 🤠
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه قصه ی
پُر غصه ایست؛
همآغوشی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاقبت صلح است پایان جدال و جنگ ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نخ می دهد راه
سایه
شانه به شانه اش
می دود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می روم من
همین قدر کوتاه و رسا
نپرسید مقصدم را نمیدانم تا کجا
تا دور شوم از این شهر حسود
باز میگ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دلبرِ شیرین زبان
حُسنون منی دوتدی عیان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تا عمر گرفتم دلِ شیدا دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می‌داد جرعه‌ای آن ، ساقی ِ می فروشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنکه ز دلدار،هیچ خبر ندارد و حیران مانده،منم
غم به چکار آید ای معشوق!عیان کن،دیدار مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه بسیارند گرگان به میشان خرقه پوشیده
ز رافت گام بردارند، ولی افکار پوسیده
عصا از کور می دزدند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لایه لایه لایه لایه آدمهای چند لایه
زنده لای، مرده لای حرفهای بی مایه
خاک های، آب های، ماهیان گر گ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به گاتهای توسَنِ نگاه تو غزل گریست/ببین که در خیال تو چه آتشی به پا شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گمیم در ژرفای بی انتهای زمهریر
گمیم در انبوه اوهام
گمیم در هزار توی غلیان انابت
گمیم در جاده توا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ازچله رها گشتم و بر چاه نشستم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در بعضی بازی ها باید نخندم!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از بیستون ها بانگ فرهادی نمی اید..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاشکی زنده ای ازاد بودم
از گل سنوبر بودن مامان عروسکی داشتم.
کاشکی طعم تلخ و شیرین زندگی را چشیده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شعر در مورد عشق به مادر هست ..زیباترین معشوق عالم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بابای‌پیرراتوچه‌تنهاگذاشتی
آخرچگونه‌روی دلش‌پاگذاشتی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ربودی از سرم حال و هوای خواب نوشین را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر آن کس که باشد فراگیر پندی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آفتاب......... جناس تام دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از فراقت بی پرو بال شدم ای نازنین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیگران از درد می نالند و من از دوری اش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حسرت دیدن او، خانه خرابم کرده‌ست
خویش با ساقی و دربندِ شرابم کرده‌ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگو چگونه چنین بود و تاب آوردی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جهانم تویی ، زندگانی تویی
زمان و زمین ، بارگاهم تویی
به جز تو ، به که روی آورم
به غیر تو ، کجا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه زیباست!
هوایی که تو نفس می‌کشی،
عطر نفس هایت را برایم می آورد ارمغان.
چه زیباست!
مهتابی که بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یا علی گفتید و دست عدل را بو کرده اید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گاهی زندگی یک جایی قرارت میده..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ازگِل آمدم و،
اکنون
دارم حلوای خودم را میخورم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بخوان از کلک من افسانه ی غم/شو از جام نِیَم مستانه ی غم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همراه شدم با غم، زین شهر بِدَر تا کی؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هرچه جان کند
تا کند مست مرا؛
نشد!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دم به دم شیشه دل می شکند ، می دانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی تو هیچَم
مانند صدفی
بدونِ مروارید.
آگرین_یوسفی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از تو آغاز میشوم ای ابتدای همه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به ماه ِ منیر بنی هاشم حضرت ابالفضل العباس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کاش در ماجرای شانه ی تو
من بمیرم به جای موهایت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به مردم و شهر عزیزم ،زادگاهم شهرستان ازنا در استان لرستان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی که تو با بهانه ها جوری تو
بین همه ی ستاره مشهوری تو
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای کاش شبی نور ز مهتاب رود
مجموع دوگاه از سر مضراب رود
تاریک تر از شب شود این ماه و مهش
کز خاطر ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
.......سجده رخشان......
مناجات سوم
شاید دگران زمن افزون ترند
از سبقت ذکر حق آزمون ترند
در طلب ذک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تـصـویــر آدمــی را ؛ کــردم چــنـیــن نــگـارش :
" رُخ از بـرون پـریـرو ؛ دیـو از درون کـشیـدم "
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اهرمن غالب شده روی زمین
علم و دانش غرفه در دریای کین
خون‌ها جاری شده در جویها
دلها افسر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هزار بار درین بوم مرده‌ام سرِ دار
که بوم شوم به هر دار لانه‌ای دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در نگاه پر از موجم،
در نفس آرامم،
در خیالم که پر از یاد توست،
به تو می اندیشم.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بدون تو بریده ام ، تهی از استقامتم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از دوردورا آمدم ، با چه شوقی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو چی رنگین کمونی رنگ و رنگی
تو ماهی تو افتاوی قشنگی
تو چی آوی تو چی چشمه زلالی
تو سردی تو حنکی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به پای
زشت و زیبایش
ریختم
تمام ناب ِ عشقم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گیسوان سپیده می تابد
دم به دم
گرگ و میش عرش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چو بغض ابر بهاران ز قطره لبریزم
تمام هستی خود را به پای او ریزم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلتنگی دریاچه را دریا ، چه می فهمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زار و دربند تو ام، غیر از تو ام دلدار نیست
می‌نگر، زین بیش تا دلداده‌ای بیمار نیست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
درد دلها را دگر با باد و باران می کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
🌹ز روز ازل دانه ی من بکشت🌹
🌹هم او که غم و شوق بهرم نوشت🌹
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نازنینم هیچ گاهی اصل خود را گم نکن
زندگی خویش را بازیچه مردم نکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میگن ماه هیچ موقع تا ابد پشت ابر نمی مونه
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۳۵۷۷ پست فعال در ۱۵۴۵ صفحه |
بانام ویادخداو درودبرشما بانو نجفی عزیز
سیاوش آزاد
محمد شریف صادقی
رحیم فخوری
علی مزینانی عسکری 
