جمعه ۱۶ آذر
|
|
|
|
چند بیتی می سرایم، در مقام اهل دل
روزگاری می رسد، منزل شود آوار گِل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرتگاهی ست میان من و تو بی تردید
می پَرم با دل و جان عشق مرا خواهی دید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این چلچراغ بر سر گورِ که روشن است
این شهر نیست، مظهر ویرانی من است
یا سفره‌ٰ ضیافت دزدانِ با چراغ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خرید امروزت
سیب را فراموش نکن
و عشق را
و گذشت را
و ذوق را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در انتظارت میزنم حرف‌های ناب
تا که آید خاطرم لحْظات ناب
آن نکوهش‌ها و آن جام شراب
برده از یادم به
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به سویت شکوه آرم من زبیچارگی
امان از بلای سخت درماندگی
مصیبت دوچندان بکرد حال من
نجویم بجز تو پن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
می دهند آهنگ جنگ این خانمان آباده ها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میان آن سکوت گُرگرفته اش ،
رنج سخت عطش بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بی رخ مهتاب گل و بستان نبود خوش
احرام ببندرخ بنماجمع به شبستان نبود خوش
سبات جها ن را به غمزه ای
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تنها جوابِ ما دو تا، یک جمعِ ساده‌ست ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زیباترین دختر دِه، همسایهٔ ما بود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تمام واژه ها در من برایت شعر می گردد
خود اشعار هم از تو نهایت شعر می گردد
یکی هستی یگانه یاد تو ی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمان تو ایستگاه زمان است..
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقان را با وصال وصل و‌همسویی نبود
من به این نه گفتنا کم کم عادت میکنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اون ک دلش پیش منه همین روزا پسش میدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاییز که میشه به یادِ توام
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ما خانواده ی پر شوری هستیم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بس که در پای دلت از پای تا سر سوختم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مقابله باسختیهای زندگی
ای که در دنیا تو داری زندگی بسیار سخت
سختی ات سازد تو را، درفکر آسانی چرا؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم تنهاتر ازآنست که بخواهد ،
درجمع ادامه بدهد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدی تازه کنی قصه ی بی تابی من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خوابم یا بیدار
در سرابی افتاده نشسته به غم
در برهوتی بر آسمونش میباره بر سرم درد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لال شود این سکوت !!!
می رود عشق که به آغوش
دلداده برگردد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گویا هنر به ذات معلم سرشته شد
از آن زمان که قسمت آدم نوشته شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دو غزل، یک ترانه و یک رباعی از مهدی ملکی الف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منقل کباب ذوب می شد.
به دور خودش می چرخید
و تنوری که در
داغی خودش می سوخت
سرفه می کرد.
بیچاره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گم شدم، در وسطِ راه رهایم کردی
توی تاریکی شب هول و ولایم کردی
مثل یک شاخه ی نورس که به آهی بنداست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر کجا دیدی که ماندن ها عذابت می دهد؛
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گفتی ننویس از غم و اندوه و دلِ زار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در بیمارستان شهر کوچکم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عاشقم کردی که اینگونه غزل خوانم کنی
خواستی کین پادشاهی بر دل و جانم کنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای همه ی کشک بادمجان بیا
آن مو طلایی ، شده یک خان بیا
تورم و گرانی آسان شد است
حقوق مردان هم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرادرمیان گیر یا سریع الرضا
به آمرزشی که از سویت آید به ما
به جز ندبه ای مانداریم دراین کارزار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من زنم! آه و حسرتم مونده...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سالهای سخت دوری ، دارم به دل امیدی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که زنان شهر طلا می بخشند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آنچه می گویم در این اندوه پاک
التهاب است التهابی سوزناک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در دیارِ روبهان چون گرگِ بالان دیده باش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زخمی بزن اما بدان زخمه به روحت میزنی / من نیستم تنها تویی ، خنجر به قلبت میزنی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای آن که نفس های تو اکسیژن دنیاست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
یکی را میشناسم ؛ از نعمت آسمانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کس از راهِ راست گاهی بگشت مفقود...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلخوش به کدامین باران باشم
که رد این دلتنگی عمیق را بشوید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ماه که برای همیشه پشت ابرنمی ماند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چونکه گل رفت ازکفم گلزارمیخواهم چکار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی، شاید آرزوهایی ست که هیچ وقت به مقصد نمیرسد...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ساعات خوش ما با تو به شادی است
در آمدنت جانا چه بسیار سعادت
این غم چه گوید که در دل جا ندارد
گر ت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
و به شوق بوسه های خونین
ماهی حوض از ماه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قصه ی عمر همان است که بود غصه و غم پایانش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلبم برایت می زند باید ببینمت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روی پله ها ...
تاریکی سوال موکد روشن توست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کل بُزی هرگز نزاید، خشکسالی دوقلو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنیا به حین زلزله ،
بندری میرقصید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زندگی به کوتاهی لمس کف دریا
می‌رود دسته سار و تو میمانی تنها
راز این کهنه سربسته چه میدانی تو
می
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تصنیف سرا
م.مدهوش(یامور)❤️
🎧 دکلمه : بانو هستی احمدی🌹
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در بستر بدبختی با این همه تنگدستی / عاشق شده ام چندی ای وای چه بن بستی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگه میخواهی به شادی مبتلا بشی یه کمی تنها بخند
اگه میخواهی زدرد و غم رها بشی یه کمی تنها بخند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در جادهِ تقاطع آغاز داستان
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای منتقم منتظران جان حسینت برگرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
این شعر در روزی بارانی و در کلاس درس نوشته شده هنگام تنهایی شاعر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر عبوری با نشانی شد سپید
آنکه غافل بود او هرگز ندید
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از آن روزی که از دیدار لبخند تو محرومم
پر از تلواسه‌های گیرودار طالعی شومم
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۸۲۱۴ پست فعال در ۱۶۰۳ صفحه |
وحید سلیمی بنی
شاهزاده خانوم
صرفا برا
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
محمد شریف صادقی
المیرا قربانی 
طاهره حسین زاده (کوهواره) 
