محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
پنجشنبه 7 فروردين 1404
28 رمضان 1446
Thursday 27 Mar 2025
تمام پلیدیها در خانه ای قرارداده شده و کلید ان دروغگویی است. امام حسن عسكري(ع)
پنجشنبه ۷ فروردين
درسِ سحرِ بیز رهِ مِئی خانیه قویدیخ
محصولِ دعانی رهِ دُر دانیه قویدیخ
نشسته ام برلب چشمه ای
که بوی بارانِ شبنم ازآذر زمین دارد و...
یک غزل و يک رباعی از مهدی ملکی الف
ای حضور تو در اکنون ابد
جان ز انوار نگاهت سرمد
اگر عاشق نباشد بهانه ها بسیار است
برایش عاشقی با تو خیلی هم آزار است
هزاران سال عاشق و دلداده ه
مــرا بهـانه خـدنگی است از کـمانه ی تو 348
شـکست جـــام بلورینم از بــهـانه ی تـو
رهـا ن
دکمه ی پیراهنش را بی ریا وا می کند
دل به تو دادم و
از تو ز خودم جاری تر
بی خودم از خود و از تو
به جهان باقی تر
باران
این خنیاگر خوشخوان
از عمق وجودش می نوازد
و با خوش آوای خود
هر دلی را
به قرار دلداگی م
دیو شب
اسمان را سیاه پوش کرد
....
.. اما آنکه دیوانه کرده ام
که بار ها می کوبم و
باز پروانه می مانم..
گفتی دارم میام پیشت
گفتی که منتظر بمون
مرا ببخش که عاشقانه با تو همسفر شدم یه روز
رفیق نیم راه شدی ولی من بیادتم هنوز
من‌وتو یا من و او یا آنها
همه بازیگرانِ دنیاییم
دگرنمیخواهم ادامه دهم چون ،
همسن مادرم شدم
در آن غروبی که مشت های بی امان دریا استخوان های خرد شده ی قایق را به ساحل انتظار برد
آرام آ
نه فقط دوری تان جان مرا می گیرد
بیرون مانده از قبر
دستان خیس آستین اش
به ناچار پشت صحنه می ایستد
تا بیدار کند
ابرهای عقیم مانده
نقشی از شیرین بکشیدم با پروانه نیای سربزنی
دست زیر چانه دمی شانه سرتاسربرسربزنی
وقت دلداری تو ع
او همچو درد دندان دائم مزاحمم بود
در خزان برگ از درختان صنوبر ریخته
زرد میگردد زمین گویی که گوهر ریخته
گریه زاری میکند طفل درونم مث
منتظرِ رویِ تواَمْ دیده ی خندانِ تواَم
شعرْ لُطفِ شماستْ جنگجویِ تواَم
گر شانه زدیْ تکیه زدیْ تویی
من ناخدایی هستم
که در گرداب
چال گونه ات غرق شده ست
با عرض تبریک فرا رسیدن ماه مبارک رمضان
کودکی بیش نبودم
لاغرو با انگشتانی سرد
گردنی باریک
ای شمع خندان امشبم روشن نما کاشانه را
بعدا بیا آتش بزن با شعله هایت خانه را
با یه تصمیمِ جدایی
کُلِ عشق و دل بریدم
من به جَلدِ تو کبودم
از تماشا پَر کشیدم
و...
حصار نمیخواهم اگر از شعر آزادم کنی / بر واژه باران میکشم ، چتری ز گیسوان تو
ای عاصیان ای عاصیان ماه دعا آمد پدید
به هم ریخت .؟
یارازکنارخانۀ دل بی خبر رفت
اشکم سرازیر از مژه با گونه ور رفت
احساس ناب آلوده
هرکه درکش بیش، دردش بیشتر
گیسوی تو چون طناب دار است...
خوش به حالِ آنکه در این زندگی
یک شهر بی‌تابم خبرداری؟ نداری
صد شهر بی‌خوابم نظر داری؟ نداری
قصه ی تلخ من و ما اثری گویا نیست
من از بی مسکنی دربدر هستم
ندارم خانه در چادر نشستم
اگر چادر نبودم درپارک هستم
نپرس از حال من شرم
تقدیرمیکنم ترا که ،
جُربزه داری
ای بشر..انسان شناسی
ای بشر بیدارشو ازخواب خوش
تا به بینی زندگی باشد چه جور
گرکه در سخت
و به هر صبح دلم می خواهد
ناشتا با نگهی خواب آلود
در جلوس بغلت جان باشم
زتمامم به تو با عشق بگویم
کاسه ی گدایی ات
باریک تر از آب باریکه ی ما نیست
نگاه پُر ز معنا را نفهمید
گفتم دوستت دارم، در هر لحظه و هر دم،
در چشمان سردت گویی، غرق شده‌ام در غم.
گفتم عاشقت هستم،
ای خورشید نهان ته مانده عشق نور بده
دور دست عمارت تو عاشق شدم عشق مشهور بده
سخن از عشق و از افسانه ممنوع
سخن از شمع و از پروانه ممنوع
ما به گفتار نه از جمع کریم
دلبری را ما چه موزون می‌بریم
به باغ آینه‌ها بین،صفای کوهستان
بین تمام دختران، الحق که سر بودی
اما تو از عشقم یقیناً، بی‌خبر بودی
مانند مرجان های دریایی، عزیز
امروز اگر زخم می زنی آگه باش
بسیار شَهان دوباره مستمند شدند
یافتم در دل شکستگان معرفت
که صلب بودند ز لطف و محبت
هوهو کردند مردم آنها را به ذلت
بستند چشم
گر چه دیدم همه عمر همهمه عالم و آدم اما،
دلهای همچون آفتاب از چهره ها پیداست
تصویر... ماه... چادرِ گل‌دار... نازها
عینک، قاضی را کمی جلو کشید...
چه بگویم که همش از ناسپاسیست
که خلقت سگان از سپاسگزاریست
دگر نگویم که انسانم آرزوست
ما دوتا رفیقای خوبی شدیم
مثه خونواده کنارِ همیم
من یه تابلو کشیدم
ازعنکبوت و تارعنکبوت
من پای رحل عشق نشستم برای تو
مجموع ۱۳۰۴۷۰ پست فعال در ۱۶۳۱ صفحه
محل انتشار اشعار شاعران دارای اشتراک
سیاوش آزاد
به نام خدا 
مهرداد مانا
مسعود مدهوش( یامور)
مهدی انصاریان نصما 
ابراهیم کریمی (ایبو) 
