پنجشنبه ۹ فروردين
|
|
تو میگی اند مرامی
تا ته جاده باهامی
اما جونم پشت پرده
تو یه کابوس تو شبامی
|
|
|
|
|
یه طناب کهنه رو میز
با دو خط شعر و یه سیگار
با یه لبخند
|
|
|
|
|
رسیدن به سر منزل امید رهبر می خواهد که چاره ساز باشد
|
|
|
|
|
گفتم دگر طلاق دهم شعر و شاعرى
يعنى كه ترك خواندن حافظ كنم،نشد
|
|
|
|
|
چقدر بی تو شکستم ,نه دیدی نه شنیدی
آه چه آسان از کنارم پر کشیدی
|
|
|
|
|
گل دسته ی مسافر گلزار الوداع
ای خوب، تا دوباره ی دیدار الوداع
|
|
|
|
|
کعبه و مشرف شدن ذکر شب و روز من است
آرزوی رفتنش آه جگرسوز من است
قسمتم گشته سفر امّا خدایا
|
|
|
|
|
روزاول ؛
دشمن شهررا محاصره کرده
اسب ات سم هایش را محکم به زمین چسبانده
مردانه شمشیرمی کش
|
|
|
|
|
چه بگویم از فراق ،درد و غم عاشقان........
در فراقت پرده چشم
|
|
|
|
|
منم اندازه تو میخاام که بد شم
حالا که دل ِ منو زدی شکستی
دل شکستن ُ منم میخوام بلد شم
|
|
|
|
|
نگاه کعبه روشن در نجف باد
صدو ده رکعت ایمانی علی جان
به کویت هر دلی چون شمع ِروشن
چراغ
|
|
|
|
|
روزها غنچــــــــــــه صفت در طلبت جامه درم
وز فراغت همه شب گریـــــــه کنان تا سحرم
|
|
|
|
|
یار من لیلا شدو مجنون به عشقش شد روان
بهر یار این چنین توقصه وآواز خوان
بهر یار این چ
|
|
|
|
|
شب است و باده و جام پياپي...
|
|
|
|
|
روز شمار عمر آدمی از دید من
|
|
|
|
|
بـه مـوسم بهـار نسیم از صبا آید
گل همیشه بهاری ز خانه خدا آید
|
|
|
|
|
ادبیات محلی هر منطقه نشانه ای ژرفای فرهنگی آن منطقه است ودوبیتی بهترین روش برای ماندگاری فرهنگ عامه
|
|
|
|
|
جایِ پایت به در و در نزدی کلبه یِ ما
وقت آن است بیایی بک
|
|
|
|
|
دختري است از جنس آفتاب
چهره او مثال مهتاب
خواهر بودن هست برازنده اش
نام پر مهر مادر زيبنده
|
|
|
|
|
سالياني است كه در آتش غم مي جوشم
و برآنم كه جهان را به مي اي بفروشم
|
|
|
|
|
چهار حقیقت که انسان را به زهد دنیا وامیدارد
|
|
|
|
|
در این شعر رمزی وجود دارد !!؟؟
|
|
|
|
|
وقت سحر که چشم سیاه ..........
|
|
|
|
|
این زندگی جهنمی قبل از جهنم است
|
|
|
|
|
هر دَمی نو
نـوایـی در فروغــی جــاودانــه
بــــرآمـــــد از دل نــــور زمــــــانـه
|
|
|
|
|
زیر باران قلبی است ...سرد و بی احساس وخیس...
|
|
|
|
|
جارو شکسته ی بی بی،
کاشی سرمه ای میخواد.
ماهی حوضِ اطلسی
قور قور قورباغه میخواد
|
|
|
|
|
ایکه چشمم مانده بر راهت هنوز
حلقه بنشستم به درگاهت هنوز
|
|
|
|
|
دستم به قلم نمي رود اين شبها
|
|
|
|
|
من از روز ازل دیوانه بودم
ندیم صحبت پیمانه بودم
|
|
|
|
|
صور دمید مردمان از تن خاک حذر کنید
نامه عشق به یار برید از دو جهان گذر کنید
صور دمید ناله چیست
|
|
|
|
|
حتی اگر نباشی می آفرینمت...چونان که التهاب بیابان سراب را
|
|
|
|
|
در سال نو، خدای محبت! چه می شود
گویند کس سلاح خود از کین نمی کشد
|
|
|
|
|
حسرت ِ عشق ِ تو مرا پیر کرد
مرغ ِ دلم را هدف ِ تیر کرد....
|
|
|
|
|
ارزانی همه دوستان و مردمان دلاور بلوچ
|
|
|
|
|
چه کسانی بودند که در لحظه های وداع با این دنیا غریب وتنها بودند
|
|
|
|
|
خدايم هست بي منت نعمتت
پروردگارا پاياني ندارد لطف و كر
|
|
|
|
|
در شرارستـــان عشقـــت شعلـــه ور می خواستی مْ
شعلـــه ور از این کـــه بودم بیشـــتر می خواستی مْ
|
|
|
|
|
يكي ديشب از باغ تنهايي من گذشت...
|
|
|
|
|
نقش علمای اهل سنت درآزادکردن سربازان وطن
|
|
|
|
|
تنهایی من به روز و فصل و سال است ...
|
|
|
|
|
آخر غم عباس تورا آب نموده
آن سینه ی پر درد توبی تاب نموده
|
|
|
|
|
فروزان شد شب تارم چو خواندم شعر شهبازی
چنان سرمست و شیدایم که از خود گشته ام راضی
بدون پنجره ش
|
|
|
|
|
گندم هجر دادیم روز ازل برا بخوان
در تب رنج بسوز مرا تا به تنور نان کنم
بر تن من لباس
|
|
|
|
|
قفــس
هر چند سخت دل نگرانید در قفس
|
|
|
|
|
لافتی الّا علی لاسیف الّا ذوالفقار
|
|
|
|
|
ناله بر دوش ، کشم پای پر از آبله را...
|
|
|
|
|
امروز خداشده ام
دیدمش ......
پربود از سبزه وگل
|
|
|
|
|
یک تارمویت کم شود،بانو قیامت میکنم
|
|
|
|
|
" کودک دیروز و امروز "
درجامعه ای بزرگ شدم
که خانواده خارم می کرد !
.
.
.
|
|
|
|
|
با توام ای شرر آتش ققنوسی من
|
|
|
|
|
اینقد بهم نگو، برگرد بیا بمون
من دیگه ایندفعه،بازی نمیخورم
|
|
|
|
|
عشقت ای رفته باز غوغا کرد
اشکِ شوری به دیده ام جا کرد
|
|
|
|
|
باز آمدم آخر به دامانش
شیراز را مست و جوان دیدم
|
|
|
|
|
گریه کن خوشبختی
از رقص غم با زندگی من
ردپای شادی را گم کرده ام
|
|
|
|
|
در خواب دیدن سعدی و آوردن سروده ایی
از ایشان به شعر ناب و ادامه ماجرا!!!!!!!!!!!!
|
|
|
|
|
آرایه های گنگ
بین خطوط مترادف شعر های عاشقانه
زاده می شود
|
|
|
|
|
ما بین و من و عقل چرا حائلی ای دل؟!
|
|
|
|
|
در جهان مانند زینب (س) کس نمیآید پدید
چشم ماه و اختر و خورشید مثل او نـدیـد
|
|
|
|
|
اشك چشمهايم خواهد شست، غمهايم را
چون باراني كه مي شويد از تن چمنزار غبار را
در نگاهم رنگهاي
|
|
|
|
|
تو در کناره ی فرات ، دست ِقلم کشیده ای
|
|
|
|
|
دوش دیدم در خم کوچه گــــدایی خفته بود
گویی در خواب و خیالش اندکی آشفته بود
|
|
|
مجموع ۱۲۲۹۸۰ پست فعال در ۱۵۳۸ صفحه |