پنجشنبه ۶ ارديبهشت
|
|
|
|
کاش با اغوش تو همسایه میگشتم همی
در گلستان بهر تو همراه میگشتم همی
کاش با بوسیدنم اتش به جانم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
طرح ها دادند و طراحی شدیم
زیر سانسور زیر قیچی زیر بار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هر شب چشمانش نور باران می کرد
شبهای وحشت زده را تیر باران میکرد
انبان به دوش راهی بود شبها
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمدی قربان من رفتی باز
آمدی باز گشودی در راز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امروز بالهاى تاز ه ام را مى پوشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای بهترین کارآفرین
ای کارگذارمنتخب
بازهم سرکارم گذارکه
چقدرخوب است ، باتوکارکرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خورشیدم من
غم وفریاد خودرا شلاق بر کویر میزنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مثل بهاری تو
می دانم
در موسم آمدنت
تنم به گُل خواهد نشست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ناگهان درمان شدم
از یک،نگاهِ چشمهایی
در شبِ تارِ سیاهی
در میانِ کوچه هایی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آتا جان
ای عزت لی وقارلی داغـــــیم
آتا جان
ای اینسان گئیـــملی تانری جیلوه سی....
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خواهم از تو نویسم تویی که
ناجی لحظه های دلواپسی و
شکوه لحظه های خاکستری ام هستی
که قامتت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من از کجا نام از کجا بر گو به شاهد اندرآ
آن راحت روح مرا بر گو بیا بر گو بیا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سالروز ولادت تو روز مرد شد
آتش داغ هم به عشقت سرد شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب زچشمان ِ ترت مهتاب می خواهم
یک جرعه از صحن نجف ،ارباب می خواهم
در لحظه ی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گرد و غبارم بویی از تو ندارد
هیاهویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اي كه مردي ز تو معنا شده مردي مردي
هردم از مردي خود بازنگردي مردي...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
استکبار جهانی
تویی
تسخیر کرده ای
با نگاهت
جهانی را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شکافِ کعبه گواه است و این گواه بس است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شیرین عسل های لبم صادر شدند و
تو همچنان با قهوه خود را سیر کردی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هست تنها خانه زادِ ایزد یکتا علی(ع)
بر خدا وندِ جهان عبد و به ما مولا ،علی(ع)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
میلاد مولی الکونین حضرت علی علیه السلام برشما دوستان عزیز و خانوداده محترمتان مبارک باد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سوختم ولی از غصه هام با هیچ کسی دم نزدم
شکر خدا تو عاشقیم مدیون حرفم نشدم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رضای زندگیم، رضای فاطمه است تمام گفته من ، صفای فاطمه است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دفترم آماده ای؟!می بندَمَت امشب به شعر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
به ناگه سوزشي چون نيش عقرب...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اين يك داستان_ فرا واقعيت است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
از مترسک عشق را آموختم وقتی که گفت
بعد گنـدم ، مزرعــه حتمــاً جهنــم میشود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پس از اَفرینش اَدم خدا گفت به او: نازنینم اَدم....
با تو رازی دارم
اندکی پیشتر اَی ...
اَد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پرده را کنار زدم
چشم پنجره افتاد بر من
ذهن پنجره از من مکدر شد
شیشه باز ماتش برد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا از خاک مجنون آفریدند
چه فرخنده چه میمون آفریدند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مي بازد رنگ
گلهاي كاغذي احساسم
مچاله مي شود
هنگام باران اشكهايم
در غروب غمبار غمهايم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عمرم بگذشت و نفهمیدم
خریت به ز عاشقی است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
واژه ها از برایم حرف تازه دارید هنوز؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در تب عشقت بسوزم جان زتن بیرون کنم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کودکان در اصل و بنیاد خودند
هم تهی از نخوت و باد خودند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در خواب دیدمت باز بلبل زبانم امشب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شیعه نماید به علی افتخـار
هست علی تا به ابد ماندگار
گر که علی را تو بدانی ولی
در همه او
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای دختر زیبای غزل مست شو امشب
بگذار که از تو پسری داشته باشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چراغ روشن اندیشه درد است
که بی اندوه و غم اندیشه سرد است
دل بی درد انسان را نشاید
چنین کس ب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اين مى كه ز پى شد آرزويت
بر آب دهد صد آبرويت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تراگفتم برون کن کینه ی دل
دلاآن کینه ی دیرینه ی دل
ولی توآمدی با جارو جنجال
گل سرخی زدی بر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوش دیدم که به دولت دم یارانه زدند
همه برنامه ی آن را بر ِ سامانه زدند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ببین عشق ما چه مزخرف شده
......
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آه ،که با تو بی قرار ،وبی تو بی قرار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خداکنه خاک نکنی اسم منو تو خاطرت
حتی اگه نبودی هم بذاری باشم تو دلت
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چشمانِ تو پُر از غزلِ عاشقانه اند
زیبا ترین بلایِ سیاهِ زمانه اند
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من چه کسی هستم؟
یک شعر توی دفتر کهنه مشق های قدیمی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرا در کودکی دل مهربان بود
دو پایی سرکش و آهو رمان بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بالاي دست تو دستي نبوده است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلم امروز یا رب ، شاد ِ شاد است
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پاک پوکیده‌ام از کوچ پوچ این گمان
می‌نوازد سیلی شلاق را بر من دمان
می‌گدازد شعله اش خا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
انتحار طبیعت
کــــوه این میهن به جـــــــــانم انتحاری میکند
کفــــــــــتر اقــــبال بختـــــ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
پیام شهدای گمنام دربستر زمان وتدام راه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روی رخساره ی گل
می‌بوسید شبنم عاشق
و شبنم با طلوع خورشید
می‌شکفت همره گل
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بس که خوش بود خواب من گفت به رب من توی خواب
جان من تقدیم تو اما نگو فردا شده
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چه می دانی چه ها کردی/فُسون ها، فتنه ها کردی/چه آتش هـا به پـا کردی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مرگ رنگ و بوم رنگ
از انتظار ، شکست
در آغوش نگاهم
که تبسم از لبخند شیرینت پی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کجا رفتی ؟
نفس مانده ،
تو برگردی
که بی تو ،
می شوم خاموش
دلم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
همدردی که یک نخ سیگار کنت با من کرد، خدا نکرد.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دریاب مرا
ای آن که همه درد مرا درمانی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دوبیتی
بخوان امشب غزل های ترم را
قدم زن کوچه باغ دفترم را
گرفته باغ شعرم رنگ اندوه
بچین
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای ده نمکی تو با نمکی امروز به تن لباس خاکی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بودم هنوز
آبی آبم چرا در توگل آلودم هنوز
موج سرکش خواس
|
|
|
|
|
|
|
|
|
گل من بیا کنارم---گل من بگو به یارم---که یهویی چرا رفتش
---وقتی که من بی قرارم
وقتی که
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۳۶۵۵ پست فعال در ۱۵۴۶ صفحه |
سید هادی محمدی
سیاوش آزاد
بانام ویادخدا ودرودبرشما 
مهدي حسنلو
بهروز عسکرزاده
علی مزینانی عسکری 
محمودرضا رافعی (رافع) 
نرگس زند (آرامش) 
