شنبه ۱ ارديبهشت
|
|
|
|
روزام بدون تو درست مث شبه
میافتم یاد تو هزار مرتبه
آشوب تو دلم باید کجا برم
گذشته بعد تو آب
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تموم کن فاصله ها رو
که اَشکام بوی خون میدن
دوباره بازم مثل هر شب
چشمام خواب تورو دیدن
بیا برگر
|
|
|
|
|
|
|
|
|
جان ما رفت وجانان ما رفت
چه آسان مهرومهربان مارفت
باعشق بوسیدوبوییدزلف مرا
دل از دل کند وسامان ما
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تو
که باشی
حالِ
زمین خوب
جهان خرسند است...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
زلیخای من نگارپدر
زمستان منم بهار
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امروز را زندگی کردم
اما فردا
پشت پنجره
قبل از سحر
به داد تشنگی‌ام برس.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تغییر به نفع مردمت کشته مرا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
هـر كه بيند عاشقي بي دل ، فـريبا مي شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
صلوات بر امام حسن مجتبی (علیه السلام)
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ایا ای دلبر مه رو کجایی در شب تارم
بیا ای گلرخ نیکو بگو جز تو که را دارم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شب میلاد تو درهای رحمت خدا وا بود
غرق نور همه ی زمین و آسمان ها بود
رجب بود و ماه خدا از آن ج
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نه جای بوسه ماندنی است
نه جای زخم
چه روزهای زوج
چه روزهای فرد
ماه عابری که
با چراغ مهر می رود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شیار عمیق پیشانی سر می زند گاهی به من
باران که می آید جوی آبی میشود پر پیچ و خم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
کورپەێ خەێاڵم،
لەت لەت کردوتە.
(کەڤتار)
ناوی دیکەی تەنیاییە!
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به نگاه پر مهرتان 🥀
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ای ماه درونِ سینه ام
خورشیدِ به هنگامِ طلوع
در من اثری از من نیست...
تا کِی بِرَوم در پیله فرو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
باید چه کنم فصل غم انگیزم را
|
|
|
|
|
|
|
|
|
امشب می خواهم
برای تو بنویسم
تا احساسم پرواز کند .
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمد نسيم آن گُل مشكيـن عذار دوست
آن باد خوش نسيم ،زِ دشت و ديار دوست
تا مـي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حسن بن علی تنهاست ،
چرا لبیک نمی گوئید ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تپش قلب من از
زمزمه عشق تو بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
مادرم خواسته چاقو بکشد بر سر من
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بهضی ها مثل بقیه
بعضی ها هم بهترینن
اونایی که فصل بعدِ
بعضی ها رو می نویسن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اینجا بمان تنها نرو دستم زدامن وانکن
ایمان من بردی زکف کافر شدم حاشا نکن
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دنباله چشمش مژه دارد یا ستاره
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سراغ هر که غیر از تو ندارد سر رود چشمم
که سوی چشم من را گوید خدایت به من داد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شاهد شعر من تویی شاعر شهره ات منم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
شیخ از سر سجده سربرآورد، ببین!
زاهد سر دیگ، لنگر آورد، ببین!
از لحظه ی آمدش، حرم، بوی عفن
باد آمد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من واسه داشتنت،رویامو گُل زدم
من پشتِ این پِلکا، به درد زُل زدم
حکم و تودل کردی،قِسمَتِ هم بودی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
با ظهورت ره به عالم غیب باز شود
با ظهورت ره به عالم عیب راز شود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
روزگاربر دوستان و اشنایان و هم دوره هایه من سهل گذشت و
بر من تنها سخت
باشد همه چیز را به گردن گرف
|
|
|
|
|
|
|
|
|
منم و کوچه باغ بی عابر
از هجوم نبود تو لبریز
|
|
|
|
|
|
|
|
|
من شاعر با حجب و حیایی بودم
اشعار مرا چشم تو منشوری کرد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دیده بودم چهره ات را در تب زیبای عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
حریم آستان چشم پاکش تولیت دارد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیم به همسر عزیزم سمانه هروی
|
|
|
|
|
|
|
|
|
در سکوت هم می توان عاشق بود
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بگذارید که من فقط من باشم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دراین شب های رمضان
خدایا گر تو باز آیی . بگیری دست تنها را
چه روشن می کنی از نورخود این قلب ش
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقت است که گل دهی اگر خارایی
حیف است که گل دهی ز کف خار، آیی
از سنگ دمیده سبزه و صدها گل
وقت ا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
لبت گفتی که طعم شکّلاته...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
وقتی که دلم اسیر آغوشت شد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
آمـدم تا که سلامی بدهیم و برویم
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خــداونــدا تـو بـر مُـلـكـــت اميـــري
تــو هــر افتــاده اي را دسـتـگيـ
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دل را نجات میدهم از بند آرزو
|
|
|
|
|
|
|
|
|
دلِ من بی تو به مانندِ دلِ سنگ شدست
رَهِ خود کم کن و باز آ که دلم تنگ شدست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
رقصِ مرگ براندامِ جوانِ عاشقِ اسیردرآغوشِ عشق
|
|
|
|
|
|
|
|
|
نازنینا تو که رفتی زِغم اوازِ دلم
سازغم راچه خوشا میزنداتعاذ دلم
مانده جاخاطره برسینهٔ خونین نگه
|
|
|
|
|
|
|
|
|
که تواند ، که از بین بَرَد فلسفه ای را ،
که شهادت را عسل میدانَد ؟
|
|
|
|
|
|
|
|
|
بادباد‌گ به هوا رفت
من نگران
کودکیم چشم به رفتنش
دوختم...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
چرا هر شب دلم مانند اقیانوس طوفانی‌ست
|
|
|
|
|
|
|
|
|
اگـر بــر خلــق حــق ،آتــش فــروزي
تــو هـم بايـد در آن آتـــش بــســـوزي
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سلام بر خواهرم بانو زلیخا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
سرت در کوچه ها دعواست ، می بینی و خاموشی...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
تقدیر شاید باشد اینگونه شکستن
یک مرد، با یک سایه، تنها، سوی باران
شاید که تقدیر این چنین باشد ک
|
|
|
|
|
|
|
|
|
خۆزگا،
داهۆڵێک بواێام
لە نێو بێسانی خەێاڵت
هەر لە بەێانی هەتا ئێواران
قاڵاوەکان نۆکێان بدا
|
|
|
|
|
|
|
|
|
قلمم بر سر کاغذ که خبر دار افتاد
|
|
|
|
|
|
|
|
|
عشق در جان و تنم اینبار غوغا کرده است
مجلسی غیر از غم هجران مهیّا کرده است
|
|
|
|
|
| مجموع ۱۲۳۴۹۳ پست فعال در ۱۵۴۴ صفحه |
محمدرضا آزادبخت
علیرضا حاجی پوری باسمنج راوی عشق 
جمیله عجم(بانوی واژه ها) 
و درودبرخواهرعزیزم 
سیاوش آزاد
محمد شریف صادقی
محمد اکرمی (خسرو) 
شاهزاده خانوم 
