زندگی نامه ی پروین اعتصامیرخشنده اعتصامی، معروف به پروین اعتصامی (متولد ۱۲۸۵ تبریز / ۱۵ فرودین ۱۳۲۰ در تهران) شاعر ایرانی بود ،کِه به عنوان «مشهورترین شاعر زن ایران» یاد شده اَست. اعتصامی از کودکی زبانهای خارجی را آموخت، و از همان کودکی تحت نظر پدرش و استادانی چون دهخدا و ملک الشعرای بهار سرودن شعر را آغاز کَرد. پدر وی از شاعران ایرانی بود و در شکلگیری زندگی هنری پروین و کشف استعداد و گرایش وی به سرودن شعر نقش مهمی داشت. پروین شعرهایش را در حضور شاعران و دانشمندانی مانند علی اکبر دهخدا، ملکالشعرای بهار، عباس اقبال آشتیانی، سعید نفیسی و نصرالله تقوی که از دوستان یوسف اعتصامی بودند و بعضی اوقات به خانه او میآمدند، میخواند و مورد تشویق آنها قرار میگرفت. پروین اعتصامی در هجده سالگی فارغالتحصیل شد. وی در تمام دوران تحصیلش مُمتاز بود و از عُنفوان کودکی میتوانست داستانهای مختلفی را به زبان انگلیسی بخواند. او به دانستن علاقه ی بسیار داشت و نیز حضورش در کالجهای خارجی ، و دوستی با چند جوان اروپائی نگاه و مسیر پروین را در زندگی متفاوت کَرد . در خرداد ۱۳۰۳، جشن فارغالتحصیلی پروین برپا شد. او در آن جشن درباره ی بیسوادی و بیخبری برخی از زنان سخنرانی کَرد. اعتصامی در قسمتهایی از سخنانش، میگوید: « داروی بیماری مُزمن شرق، منحصر به تربیت و تعلیمست. تربیت و تعلیم حقیقی که شامل زن و مرد باشد و تمام طبقات را از خوان گسترده معرفت مُستفید نماید. ایران، وطن عزیز ما که مفاخر و ماثر عظیمه آن زینت افزای تاریخ جهان است. ایران که تمدن قدیمش ،اروپای امروز ،را رهین منت و مدیون نعمت خویش دارد. ایران با عظمت و قوتی که قرنها بر اقطار و ابحار عالم حکمروا بود، از مصائب و شداید شرق سهم وافر برده اکنون دنبال گمگشته خود میدود و پدیدار شاهد نیکبختی میشتابد. پیداست برای مرمِت خرابیهای زمان گذشته، اصلاح معایب حالیه، و تمهید سعادت آتیه چه مشکالتی در پیشست.. (بیست و پنجم اسفندماه)، به عنوان روز بزرگداشت پروین اعتصامی نامگذاری شده اَست. پروین اعتصامی از پیروان جریان تلفیقی اَست. مضامین و معانی اشعار پروین، توصیفکننده دلبستگی عمیق وی به پدر، استعداد و شوق فراوان او به آموختن دانِش، روحیه ظلمستیزی و آزادِگی و ابراز همدردی با محرومان و ستمدیدگانست. اشعار پروین، آثار کلاسیکیست کِه ورای ابعاد ادبی از دیدگاه طرز بیان مفاهیم و معانی قابل توجه و منحصر به فردست، پرویم در آثارش به افراد ، جامعه ، طبیعت ، جانوران ، گلها و حتی اشیا میپردازد و ..مضامین اخلاقی و بشر دوستانه و ظلم ستیزی و نوع زِندگی و نگرش او در آثارش مشهودست ..
|