شعرناب

قبر خودم 2


قبر من یه جایی تو یه قبرستون تو یه جای دورافتاده که همیشهتاریکه!
صدای زوزه گرگ ها و شغال ها یک لحظه قطع نمیشه!
خلوتگاه من همیشه بالای قبر خودمه!
قبر منپشت یه درخته که چندین ساله مخفی شده!
کنار یه باتلاق!
یه باتلاق که من از لحظه تولد توش گیر کردم!
اسم باتلاق دنیاست!
یه تخته سنگ که من همیشه میشینم روش!
و یه مار سمی که به دور تخته سنگ پیچیده و نمیذاره من از رو تخته سنگ بلند بشم!
اسم مار عشق!
باتلاق پشتشو کرده به من تا زمانی که اسیر این مار باشم!
گریه میکنم سر قبر خودم!
شاید اولین و آخرین و تنها کسی باشم که سر قبرم اشک میریزه!


0