شعرفردا، «خوشه ای» یا «چندوجهی»

شعر خوشه ای در عصر دانش های میان رشته ای
محمد حسین پژوهنده
سلام بر شما عزیزان!
اینجا من شاعر نیستم فقط نویسنده و پژوهشگر علوم انسانی و اسلامی هستم که چند کلمه ای در باره شعر خوشه ای می خواهم صحبت کنم:
ورود شعر خوشه ای به عرصه ادب و هنر مقارن نضج معارف میان رشته ای است و رابطه نزدیکی نیز با آن دارد.
معارف یا دانش های میان رشته ای ضرورتش را از آن جهت آشکار می کنند که فهم های تک ساحتی کمکی به درک تمام و کمال موضوعنمی کنند زیرا چند بعدی هستند و باید از همه ابعاد فهم شوند که لازمه آن دانش های میان رشته ای یا چند رشته ای است .
و اما شعر چند وجهی چه نسبتی با آن دارد؟
اولاً موضوع ها (سوژه ها) متفاوتند و هر موضوعی در قالبی بهتر بیان می شود.
ثانیاً تفنن در بیان هنری خود هنری بدیعاست و جاذبه دارد.
ثالثاً و عمده اش این است که مخاطبان ذوق یگانه ندارند و هر کسی نوعی شعر را می پسندد و این سبک، در بهترین حالت، عرضه در سطح اشباع همگان است.
شما اگر دقت کنید در فروش کتاب شعرهای چند وجهی و مقایسه آن ها با یک وجهی می بینید اولی فروش بیشتری دارد و زودتر بازارش نایاب می شود. و این همان دلیل مطلوبیت چند وجهی است.
با این همه یک اشکال هم این نوع شعر دارد و آن در مقام ارزشیابی و داوری در مسابقات و جشنواره هاست. زیرا بندرت پیدا می شوند افرادی که جامع باشند از نظر تسلط بر همه انواع سبک های شعری و لذا نمی توانند ارزیابی کاملی ارائه دهند.
با همه این ها نمی توان مطلقا به مزیت شعر خوشه ای حکم کرد و به نظر من خوشه ای جای خاص خودش را دارد و آن موقعیتی است که مسافت طولانی را در شعر بخواهیم بپیماییم مانند طی مسافت دریا با شنا،که گاهی با کرال و گاهی با پشت و گاهی با قورباغه و... برای تنوع در رفع خستگی نیازمی افتد.
البته فرقش با شنا این است که اینجا برای رفع خستگی نیست بلکه تنوع برای تجدید جاذبه است.
درود بر شما و بدورد!