نوید خطّه ی توس ...

بیست و هشتم آذر ماه مصادف با سالروز درگذشت ادیبی فحل ، شاعری فرهیخته و نویسنده و محققی بزرگ از خطّه ی خراسان و شهر مقدّس مشهد است که در سال 1359 شمسی رخ در نقاب خاک کشید و جامعه ی فرهنگ و ادب و هنر ایران را به سوگ خود نشاند.
استاد ابوالقاسم حبیب اللهی متخلّص به «نوید» و معروف به «شهیدی» در سال 1281 شمسی در خانواده ای اهل علم و ادب و فضیلت در مشهد مقدّس دیده به جهان گشود.پدربزرگ وی «مجتهد خراسانی» نیز شاعر و عارفی فرهیخته بود که دیوان شعر او سالها پیش منتشر شده است.
استاد «نوید» پس از فراگیری علوم قدیمه سالها در محضر بزرگانی چون «ادیب نیشابوری» و «مشکوة طبسی» به فراگیری علوم مختلف و متداول زمان پرداخت.
استاد «نوید» در طول زندگی پربار خود بیش از 4000 بیت شعر سرود و دهها عنوان مقاله ی تحقیقی به رشته ی تحریر درآورد.
«نویدخراسانی» شاعری قطعه پرداز بود ؛ اگرچه قصیده و غزل و رباعی و مثنوی و ... هم سروده است.این استاد فرهیخته و ذواللسانین که مسلط به زبان و ادبیات عرب بود در سالهای پایانی عمر خود به عنوان استاد نیمه وقت زبان عربی در دانشگاه فردوسی مشهد به تدریس پرداخت.
استاد «نوید» از موسسان انجمن ادبی خراسان محسوب می شد و مجموعه ای از اشعارش تحت عنوان «ارمغان نوید» چاپ و منتشر شده است.
ذیلا یک نمونه از شعرهای استاد فقید «نویدخراسانی» تقدیم می شود.روح بلندش شاد و نام و آثارش جاودان باد:
*** *** ***
مـــن آن وحشی دل مشکل پسندم
که کس آســـان نمی آرد بـــه بنـدم
بـــه غیـــــر از راه تقــــوا و فضیلت
ره دیگـــــر نمی پویـــد سمنــــــدم
بـــه جــــز آزادگـــی و رادمــــردی
نجویـــد خـــــاطـــر مشکل پسندم
نـرفتـــم بــــر ره تقلیـــــد هــرگــز
که انسانــم نـــه آخــــر گوسفندم
ز یــــزدان همتــی مردانـه خواهم
که در بــــر روی نــامــــردان ببندم
شـــراب سفلگـــان هـرگـز ننوشم
به روی نــــاکســـان هـرگـز نخندم
ز حقگویی نخواهـم گشت خاموش
بـــرو ناصــــــــح مـده بیهوده پندم
چــــو از کس بشنــوم گفتـار باطل
تو پنــــداری کـه بر آتــــش سپندم
بـه دامــــان قناعــت تا زدم دست
بحمدالله به هــــر جـــــا سربلندم
چـو دامـن پاکـم از آلودگی هاست
کجـــا باشـد ز بدگــویـــــان گزندم
چو گفتار «نـــویـد» آمد به گوشم
همه گفتـــارهـــــــا یکسو فکندم.