شعرناب

تقدیم به روح بلندت...


ازپیکرت هیچ بجا نماند،
جزاستخوان پوسیده انگشتانت
وانگشری عقیق که هدیه مادر بود.....
غریبانه تن به خاک سپردی دور از گریه های پدر
و
قبری که بوی وطن میداد
از تو یاد وخاطراتت بجاماندوهمین نشان عاشقی ات
اری برادرم
به خانه برگشتی ،باانگشتر عقیقت......
شهیدی که پس از25سال دراخرین تفحص به خاک میهن بازگشت وانگشترعقیقی که برانگشتانش درتصویرخودنمایی میکند.


0