شعرناب

خوشبختی یعنی....


خوشبختی یعنی...
من , قلـــــــم , بارون
نشستن زیر ناودن
زُل زدن به زُلفِ پریشون آســِـــمون
بافتن تنپوش عشق با تار و پودِ احساسِ مادر
میان نوشیدن دو فنجان چای دلتنگی
در عصــــــــــــــرانه ی پاییز
بوییدن عطـــــــر پیراهن خاکی
بوسیدن جای خالی
در قابِ عکسِ چوبی
یک حس عجیب با خواب ناز
در تنگنای سنگی سیاه و آغوش نیاز
در پنج شنبه ای دهشت انگیز
یعنی همین
خنده ی سرد آبان
شعـــــــــرهای پر شور باران
مهــــــــــــــربانی های گاه بیگاهِ آدم ها
و هنوز هم تو ....
من
شادی های زیرپوستی
و باز هم تو.....
.
.
.
من
رقص بارون تو کوچه های کاهگلی
لای گلبـــــــــــــرگای خیس
سمفونی خوش مــــــــــرگ
در گذرگاه خــــــــزان
زیر قدم های بــــــــرگ
و باز هم من
پاییز ؛ کابوسِ تنهایی
و باز
پنج شنبه را دوره می کنم
کنار یک بغل شمعدانی و گلایل
و نغمــــه سر می دهم
من
,
قلــــم
,
بارون
حس غریب پاییزیم
زیر ناودون خاطره ها....................
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
به قلم بارونیم : زِلفِشِـــه ( دختر بارون)


0